Ponieważ epicka misja międzyplanetarnej stacji NASA NASA osiągnęła ostatnią fazę, rozważ kilka zdjęć satelitów Saturna wysłanych na Ziemię w ciągu ostatnich kilku dni.
Titan
Dla Cassiniego ten rok można nazwać rokiem Tytana. Stworzona przez długi czas stacja 11 przechodzi przez satelitę wypełnionego węglowodorami w celu zebrania informacji o jego jeziorach, atmosferze, możliwych kriowololanach i wielu innych.
Obecnie stacja jest w przedostatnim roku wypełniania misji, w której badana jest masa grawitacyjna Tytana, aw przyszłym roku będzie miała ostatnią fazę - śmiałe zanurzenie w pierścieniach Saturna , a następnie samobójcze zejście na planetę.
Ponieważ Titan jest jedynym satelitą w Układzie Słonecznym, na którym znajduje się ciecz, dla naukowców stanowi ekscytujący świat wiedzy. W tym roku, podczas pierwszego odcinka (właśnie ukończonego), miał on zbadać różnice w cyrkulacji atmosferycznej na półkulach północnej i południowej, co jest niezwykle ważne, biorąc pod uwagę, że układ Saturna znajduje się w równonocy. Może to dać bardziej strukturalny widok atmosfery (jak widać na zdjęciu satelitarnym z zachwycającym tłem). Planowane jest również znalezienie różnic w kriogenicznych wulkanach, badanie wielkości przyciągania grawitacyjnego w próbie wykrycia możliwej powierzchni oceanu.
Enceladus
Pod koniec 2015 r. Cassini przeleciał trzykrotnie Enceladus, aby uzyskać informacje na temat tego pokrytego lodem i tryskającego gejzeru. Dane o tych bliskich kontaktach wciąż pojawiają się, gdy naukowcy próbują dowiedzieć się jak najwięcej o naturze gejzerów, możliwym istnieniu oceanu pod powierzchnią, a także o bardziej szczegółowych informacjach o wadach na powierzchni (które są widoczne na zdjęciu). Jednym z fragmentów stacji była próba zbliżenia się do gejzeru, aby określić, które elementy znajdowały się w nim.
Na zdjęciu: Ostatni fragment Cassini w Enceladus pokryty lodem.
Tethys
Podczas gdy Cassini nawet nie zdążyła polecieć w pobliżu Tefiya, jednak nawet z daleka od czasu do czasu stacja mogła uzyskać obrazy, które dają pewien obraz powierzchni tego małego satelity. Prawdopodobnie składa się z zamarzniętej wody i jest świadomy obecności ogromnego krateru (Odysei) i głębokiej szczeliny (Itaki). Jedna strona satelity jest zawsze skierowana na Saturna. Ponadto Tethys ma dwa małe satelity: Telesto i Calypso.
Mimas
Na zdjęciach Mimas, paski i kratery są wyraźnie widoczne. Również w Mimas jest duży krater (w stosunku do rozmiaru satelity), który nazywa się Herschel. Nie jest widoczny na zdjęciu, ale ma wysokość ściany około 5 kilometrów. Jest to jeden z największych wewnętrznych satelitów Saturna i zasługuje na miano jednego z najbardziej pokrytych kraterem ciał w Układzie Słonecznym. Fani Gwiezdnych Wojen czasami porównują go do Gwiazdy Śmierci, ponieważ oba obiekty mają podobną formę. Na zdjęciu: Niech żyje Mimas, naszym towarzyszem jest Gwiazda Śmierci.
Telesto
Telesto - satelitarny satelita Saturna. Nie jest to jeden z głównych obiektów badań, ale naukowcy próbują odpowiedzieć na pytanie z dziedziny historii geologicznej: dlaczego nie ma tylu kraterów, co inne satelity w tym samym wieku. Na tym obrazie Telesto jest głównie ukryty w cieniach, ale na innych obrazach, gdzie jest w pełni oświetlony, widać jego gładką powierzchnię.
Wszystkie te zdjęcia (i tysiące innych) można znaleźć w NASA / Jet Propulsion Archive Uniwersytetu Kalifornijskiego, a oszałamiające, przetworzone obrazy można znaleźć na stronie Cassini Lab.
