Światowe agencje kosmiczne zamierzają mieć kolonie na Marsie i Księżycu do 2030 roku. Jednak nadal istnieje długa lista zagrożeń, które utrudniają proces rozstrzygania. Trudno jest żyć w świecie, w którym istnieje ryzyko, że meteoryt dostanie się na głowę i umrze z powodu promieniowania kosmicznego.
Dlatego naukowcy zaproponowali nowe rozwiązanie tego problemu. Koloniści marsjańscy i księżycowi mogli zorganizować swoje osiedla w gigantycznych rurach lawowych. Naukowcy przeprowadzili systematyczne porównanie rur lawy na Ziemi, Marsie i Księżycu, tworząc cyfrowe modele wysokościowe w wysokiej rozdzielczości. Dane uzyskane z orbiterów, takich jak MRO i LIDAR. Analiza ujawniła kilku obiecujących kandydatów do rur lawy w marsjańskich regionach Adriatyku, Arsii i Olimpu, a także w księżycowym regionie Mariusa.
Co więcej, te rurki lawowe nie tylko staną się potencjalnymi koloniami dla ziemian, ale także będą miejscem, w którym ludzie będą mogli po raz pierwszy wykryć nowych przybyszów. Wszakże rury lawy służą jako doskonała ochrona przed kosmicznymi zagrożeniami i ziemskimi oczami.
Astronauci ESA już zaczęli uczyć się przystosowywać do życia w rurach lawy na Ziemi.
Autor badania, Riccardo Pozzobon, mówi:
„Wyniki te są ważne dla poszukiwania siedlisk, dalszej eksploracji Księżyca przez ludzi i poszukiwania życia na Marsie. Rury lawowe są środowiskiem chronionym przed promieniowaniem kosmicznym i strumieniem mikrometeorytu. Ponadto są wystarczająco duże, aby tworzyć duże osiedla ludzkie ”.
Naukowcy zauważają, że rury lawy na innych obiektach kosmicznych będą większe niż na Ziemi, ze względu na wpływ innego poziomu siły grawitacji. Jeśli na naszej planecie rura lawy może pokryć do 30 m szerokości, to na Marsie niektóre rozciągają się do 250 m. Na Księżycu można znaleźć tunele rur lawy, których długość obejmuje 100 km, a szerokość - 1,6 km.
Gigantyczna rura lawowa na powierzchni księżyca.
Rury lawowe tworzą się, gdy krawędzie lawy z erupcji wulkanicznej ochładzają się i tworzą grzbiet wokół strumienia lawy. Kiedy lawa przestaje płynąć, grzbiet schładza się, tworzy skorupę, a tunel pozostaje, gdy zostanie opróżniony. Rury te stają się jeszcze większe, gdy lawa wpływa do warstw skał i zagłębień, które uległy zmianom w wyniku poprzednich erupcji. Na Ziemi na Hawajach, w Islandii, Australii, na Sycylii i Wyspach Galapagos znaleziono duże rury lawy.
Teraz naukowcy polegają na orbitrach, które pokazują grawitację różnych planet. Na tej podstawie utwórz mapę, na której zauważą potencjalne rowki i dziury. Jednak rozwój systemów wykrywania radarów znacznie uprości ten proces. Takie urządzenia, emitujące fale elektromagnetyczne o niskiej częstotliwości, można wykorzystać do określenia składu fizycznego, rozmiaru i kształtu rur lawy. Zgadzam się, stworzenie miasta w rurze lawy wydaje się fantastyczną czynnością. Ale naukowcy opracowują już metody transportu ludzi i sprzętu.
