Wulkaniczne wybuchy ogniste na powierzchni Księżyca, podobne do tych, które występują dziś na Islandii, według nowych badań, były zasilane tlenkiem węgla.
Wykorzystując nowe metody analizy, naukowcy ponownie przeanalizowali zawartość zielonych i pomarańczowych elementów szkła wulkanicznego znalezionych w pozostałościach magmy zawartych w próbkach gleby dostarczonych z Księżyca podczas wypraw Apollo 15 i Apollo 17 .
„Takie okulary wulkaniczne w księżycowej glebie mogą pozostać po fontannie lawy, erupcji pod wysokim ciśnieniem, w której strumień lawy wylewa się, rozpryskując krople, które szybko ochładzają się”, podzielił się Bruno Skylet w opublikowanym artykule w Nature Geoscience.
Podobnie dzieje się, gdy kręci się nakrętkę na butelce sody, która właśnie została aktywnie wstrząśnięta.
Na Ziemi gazem, który wywołuje takie erupcje, jest tlenek węgla.
Nowe badania próbek wykazały, że stężenie węgla i wody w nich spadło w stosunku do środka cząstek, a badania symulowane komputerowo potwierdziły teorię, że tlenek węgla był najprawdopodobniej przyczyną fontann lawy na powierzchni Księżyca. „Kiedy omawiano wersję tlenku węgla, nie było dowodów”, powiedział Alberto Saal, naukowiec z księżyca, „Według innej wersji gaz ten jest wodorem, ale badanie geologiczne nie potwierdziło, że próbki zawierają dużą ilość wodoru”.
Naukowcy zauważają również, że stężenie węgla w magmie księżycowej jest bardzo podobne do tego występującego w warstwie bazaltowej grzbietów oceanicznych środkowej litosfery Ziemi.
Według wcześniejszych badań Saala i jego współpracowników, wiadomo, że Ziemia i Księżyc mają takie same wartości stężenia wody, podobne wartości innych substancji, w szczególności stosunek izotopów wodoru.
Badania te mają ogromne znaczenie w odkrywaniu tajemnic stworzenia Księżyca. Dzisiaj teorię, że Ziemia na początku swojej historii zderzyła się z obiektem, który był dziesięć razy większy od masy, przyjęto jako odniesienie, a Księżyc powstał z gruzu kosmicznych ciał. To znaczy, że struktura Księżyca jest taka sama jak struktura Ziemi - świadczą o tym księżycowe minerały, podobne do składu Ziemi. Tak więc ciało, które zderzyło się z ziemią w ogromie przestrzeni, miało podobną strukturę lub było całkowicie identyczne z Ziemią.
