Dzisiaj samolot kosmiczny X-37B US Air Force został wystrzelony na orbitę Ziemi, co oznacza początek czwartej tajnej misji. Dron wystartował o godzinie 11:05 czasu lokalnego (20 maja) z amerykańskiej bazy sił powietrznych w Cape Canaveral na Florydzie.
Większość informacji na temat działań kosmodromu na orbicie jest sklasyfikowana, dlatego też ani cel lotu, ani jego czas trwania nie mogą być stwierdzone z ufnością. Jednak przedstawiciele sił powietrznych twierdzą, że czwarta misja, oficjalnie nazywana OTV-4 (Orbital Test Vehicle-4 / „Orbital Test Apparatus-4”), będzie mniej skupiona na samym X-37B i na sprzęcie że kosmolot dostarczy na orbitę.
„Z niecierpliwością czekamy na rozpoczęcie czwartej misji” - powiedział Randy Walden, szef lotnictwa szybkiego reagowania w zeszłym miesiącu. „Po ogromnym sukcesie pierwszych trzech misji możemy podnieść poprzeczkę jeszcze wyżej i przejść do testowania sprzętu eksperymentalnego”.
Na pokładzie rakiety Atlas V, która dostarczyła X-37B na orbitę, znajdowało się również 10 miniaturowych „cubsat”, w tym żagiel fotonowy LightSail, opracowany przez organizację non-profit Planetary Society. Zadaniem LightSail jest dokładne przetestowanie technologii żagli fotonowych w celu przeprowadzenia jeszcze bardziej ambitnych testów, które zostaną przeprowadzone w przyszłym roku.
USAF ma dwa statki kosmiczne X-37B. Oba zostały zaprojektowane przez Boeing Phantom Works. Długość urządzenia - tylko 8, 8 metrów, wysokość - 2, 9 metrów, rozpiętość skrzydeł - 4, 6 metrów i rozmiar przedziału ładunkowego przypomina korpus pickupa. Dla większej przejrzystości: oba statki kosmiczne X-37B mogą całkowicie zmieścić się w ładowni statku orbitalnego wielokrotnego użytku NASA. Wystrzelenie X-37B odbywa się w pionie, a lądowanie odbywa się poziomo na pasie startowym, jak to było wcześniej wykonywane przez promy.
Tajemnica obejmująca plan kosmiczny X-37B zrodziła sporo plotek. Mówią, że jest to rodzaj kosmicznej broni zaprojektowanej na przykład do badania i / lub uszkadzania satelitów wrogich krajów. Ale przedstawiciele amerykańskich sił powietrznych w każdy możliwy sposób zaprzeczają takim założeniom i twierdzą, że X-37B po prostu testuje nowe technologie dla statków kosmicznych wielokrotnego użytku.
„Misje OTV pozwalają nam przetestować system ładunków lub, na przykład, nowe technologie w warunkach, w których będą używane w przyszłości”, wyjaśnia mówca BBC, kapitan Chris Heuler w e-mailu do Space.com. „Unikalne warunki misji OTV pozwalają nam doskonalić nowe technologie”.
Przedstawiciele amerykańskich sił powietrznych nie ogłosili dat kontynuacji misji OTV-4, ale patrząc wstecz na poprzednie misje, można stwierdzić, że projekt będzie bardzo długoterminowy.
OTV-1 został uruchomiony w kwietniu 2010 r. I spędził 225 dni w kosmosie. Podczas misji OTV-2 użyto kolejnego X-37B. Opuścił Ziemię w marcu 2011 r. I spędził 469 dni na orbicie. W następnej misji, OTV-3, ponownie użyto tego samego aparatu, co podczas pierwszej misji. Wziął się do nieba w grudniu 2012 roku i spędził rekordowy czas na statek kosmiczny wielokrotnego użytku, równy 675 dniom.
Nie wiadomo również, który z dwóch planów kosmicznych będzie zaangażowany w czwartą misję: ten, który został użyty w OTV-1 i OTV-3, lub ten, który został użyty w OTV-2. Kapitan Heuler skomentował to pytanie w następujący sposób: „Program wybiera aparat dla każdego rodzaju aktywności, w zależności od zadań określonych dla tego lub tego testu”.
Ale nie wszystko w tym projekcie pozostaje tajemnicą, pokrytą ciemnością. Siły powietrzne Stanów Zjednoczonych zgłosiły sprzęt na pokładzie X-37B: układ napędowy silnika jonowego i zbiór materiałów badawczych z NASA.
„Silnik jonowy na pokładzie jest ulepszoną wersją silnika, który był używany w pierwszych trzech nowoczesnych wojskowych satelitach telekomunikacyjnych wysokiej częstotliwości” - wyjaśniają amerykańskie siły powietrzne.
„Możliwości nowego silnika są ogromne”, skomentował Tom Masiello, szef laboratorium badawczego Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych w Ohio w zeszłym miesiącu. - Zmniejszenie zużycia paliwa zmniejsza koszty wprowadzenia urządzenia na orbitę, a ponadto zapewnia zwrotność operacyjną i zwiększa trwałość. ”
Materiały dostarczone przez NASA będą służyć jako obiekty do eksperymentów w przestrzeni kosmicznej. Podczas misji w warunkach kosmicznych będzie badane około 100 różnych rodzajów materiałów. Jak stwierdzili przedstawiciele NASA, głównym celem eksperymentu jest zebranie danych, które następnie pomogą w rozwoju przyszłych statków kosmicznych.
