Artystyczna wizja 14 galaktyk znalezionych przez ALMA we wczesnym i odległym Wszechświecie. Znajdują się w trakcie łączenia i powinny ostatecznie stanowić rdzeń ogromnej galaktycznej gromady
Prawdziwe cuda zdarzają się w kosmosie! Naukowcy byli w stanie rozważyć początek powstawania wielkoskalowej gromady kosmicznej, w której zderza się 14 młodych galaktyk gwiezdnych.
To starożytne wydarzenie powinno przekształcić się w jedną z najbardziej masywnych struktur w znanym Wszechświecie - galaktyczną gromadę, grawitacyjnie związaną ciemną materią i unoszącą się w morzu gorącego, zjonizowanego gazu.
Z pomocą ALMA naukowcy odkryli zaskakująco gęstą koncentrację 14 galaktyk gotowych do połączenia i tworzących rdzeń tego, co stanie się gigantyczną gromadą galaktyczną. Przed nami proto-klaster, oddalony o 12,4 miliarda lat świetlnych. Oznacza to, że jego światło zaczęło podróżować do nas przez 1,4 miliarda lat po Wielkim Wybuchu. Poszczególne galaktyki tworzą gwiazdy 1000 razy szybsze niż Droga Mleczna. W rezultacie ostatni klaster w swojej wielkości będzie w stanie konkurować z dzisiejszymi gigantami.
Skalowanie galaktyk znalezionych przez ALMA, które ewoluują w galaktyczną gromadę. Pole zewnętrzne składa się z danych Obserwatorium Kosmicznego Herschela. Średni strzał - część szerszego widoku teleskopu South Polar Złapanie takiej konstrukcji to już wyjątkowa okazja. Jednak zdarzenie występuje tak wcześnie w przestrzeni, że obecnie trudno jest dokładnie zrozumieć, w jaki sposób proces jest przeprowadzany. W ciągu pierwszych kilku milionów lat kosmicznej historii normalna materia i ciemna stal zjednoczą się w dużych stężeniach, co doprowadziło do powstania gromad galaktycznych. Masowo docierają do milionów miliardów ogniw słonecznych i są w stanie zawierać tysiące galaktyk.
Współczesna teoria i modele komputerowe sugerują, że takie masywne protoklastry powinny uzyskać znacznie więcej czasu na rozwój.
Odkrycie pozwala nam zbadać, jak tworzą się galaktyczne skupiska w ekstremalnych warunkach. Specyficzny klaster proto nazwano SPT2349-56. Po raz pierwszy stało się zauważalne w 2010 roku w formie spotu. Dalsze obserwacje w teleskopie APEX potwierdziły prawdziwą naturę obiektu. ALMA o wysokiej rozdzielczości pomogła zidentyfikować 14 oddzielnych obiektów.
