Międzynarodowy zespół naukowców był w stanie przeprowadzić kompleksowe wielofalowe badanie jednego z połączeń galaktycznych MACS J0417.5-1154. Gromady galaktyk powstają zwykle w wyniku zdarzeń fuzji i rosną dzięki akrecji.
Procesy te umożliwiają badanie materii w warunkach, które nie są dostępne w laboratoriach lądowych. Na przykład fuzje galaktycznych gromad umożliwiają lepsze zrozumienie fizyki frontów uderzeniowych i zimnych obserwowanych w rozproszonym ośrodku wewnątrz gromad, przyspieszenie promieni kosmicznych i właściwości interakcji ciemnej materii.
Przy przesunięciu ku czerwieni równym 0,44, klaster MACS J0417.5-1154 (MACS J0417) jest złożoną konfluentną gromadą galaktyczną, w której obserwuje się klasę scalania dysocjacyjnego, ponieważ jedna z podstruktur posiada własny gaz. Naukowcy postanowili przeprowadzić analizę na dużą skalę MACS J0417 przy użyciu teleskopu kosmicznego Hubble NASA i Subaru na Hawajach. W tym samym czasie połączono dane z obserwatorium rentgenowskiego Chandra, dane radiowe GMRT i informacje submilimetrowe z 10,4-metrowego teleskopu w California Institute of Technology.
Złożone zdjęcie galaktycznej konfluencji MACS J0417.5-1154 uchwyconej przez kamerę SuprimeCam na teleskopie Subaru
Analiza wykazała, że MACS J0417 jest niezwykle masywnym systemem reprezentowanym przez główny klaster i subklastry. Szacunkowa całkowita masa wynosi 1,38 biliarda słonecznego, gdzie główny klaster to 1,15 miliarda energii słonecznej, a podkategoria to 196 bilionów mas Słońca (6 razy mniej).
Optyczne zdjęcia MACS J0417 pozwoliły zbadać pierwszą najjaśniejszą galaktykę gromad. Okazało się, że demonstruje interesującą nitkowatą podstrukturę, która wydaje się nietypowa dla normalnych najjaśniejszych galaktyk gromadowych. Naukowcy podkreślili, że mamy do czynienia z fuzją dysocjacyjną, ponieważ główny klaster zaoszczędził gaz. Jednak w procesie łączenia podkategoria przerwała zawartość gazu. Naukowcom udało się również znaleźć obracający się zimny front, oddalony o 831 000 lat świetlnych od środka gromady.
