Podczas orbity przez 25 lat, Kosmiczny Teleskop Hubble'a wykonał około tysiąca zdjęć, ale słynny wypełniony galaktykami obraz Ultra-Deep Field (obraz małego obszaru przestrzeni złożonego z danych z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a z 24 września 2003 rok 16 stycznia 2004) wyróżnia się od reszty.
Zdjęcie zostało zrobione podczas dwumiesięcznej obserwacji niewielkiej części nieba w gwiazdozbiorze Pec. Astronomowie specjalnie wybrali ten stosunkowo bezgwiezdny region.
Okazało się jednak, że ta część nieba jest wypełniona 10 000 galaktyk, podważając teorię powstawania galaktyk w pierwszych dniach wszechświata. Obraz ten został później uzupełniony jeszcze bardziej szczegółowymi zdjęciami wykonanymi przez nowe kamery na podczerwień i światło widzialne Hubble'a, co umożliwiło zobaczenie galaktyk, które powstały 1 miliard lat po Wielkim Wybuchu.
„Obraz Ultra-Deep Field naprawdę zmienia nasze rozumienie historii Wszechświata” - powiedziała astronom Jennifer Lotz z Space Telescope Research Institute w Baltimore na niedawnym spotkaniu American Astronomical Society.
Jednak oprócz tych galaktyk tło obrazu pozostaje ciemne, ale nie dzieje się tak dlatego, że nic tam nie ma, tylko światło emitowane z bardziej odległych obiektów pozostaje niedostępne dla sprzętu Hubble'a.
Kosmiczny teleskop Jamesa Webba oczami artysty
Prace te będą kontynuowane przez następcę Hubble'a z James Webb Space Telescope lub JWST (James Webb Space Telescope), którego uruchomienie planowane jest na październik 2018 roku. JWST różni się od innych teleskopów na podczerwień, takich jak teleskop kosmiczny NASA Spitzer i Europejskie Obserwatorium Kosmiczne Herschela, wielkości jego głównego lustra, którego obszar pozwala na gromadzenie większej liczby fotonów światła.
7-metrowe lustro teleskopu Hubble'a było prawdziwą sztuką, kiedy zostało zaprojektowane i zbudowane pod koniec lat siedemdziesiątych. Lustro teleskopu Spitzer ma 2,75 stopy szerokości. Jednak lustro teleskopu Jamesa Webba jest niesamowite: 21 stóp! Aby rozpocząć, sześciokątne segmenty lustra zostaną złożone jak origami.
Możliwość zobaczenia pierwszych obiektów emitujących światło, które pojawiły się natychmiast po Wielkim Wybuchu, jest jednym z setek badań zaprojektowanych dla JWST.
Światło podczerwone, którego ludzkie oko nie może zobaczyć, ale które postrzegamy jako ciepło, otwiera drzwi do bezpośredniej obserwacji młodych gwiazd i rozwoju egzoplanet.
„JWST pomoże wnieść ogromny wkład”, powiedział astronom Rupali Chandar z University of Toledo na sympozjum w tym tygodniu w Baltimore. Opierając się na danych Hubble'a, Chandar sugeruje, że różnica między starymi gromadami kulistymi a młodymi gromadami otwartymi wynika tylko z czasu ich ewolucji, a nie z natury ich pochodzenia.
„Hubble pokazał nam, że ta dychotomia naprawdę nie istnieje”, powiedział Chandar, dodając, że JWST widzi nie tylko stosunkowo bliskie galaktyki, ale także te, które powstały, gdy Wszechświat był w powijakach.
Astronomowie będą również używać teleskopu Jamesa Webba do badania substancji chemicznych w atmosferze planet znajdujących się poza układem słonecznym.
Oprócz teleskopów Hubble'a i Keplera, JWST jest w stanie zobaczyć planety przechodzące przed gwiazdami macierzystymi. Podczas takich tranzytów światło gwiazd przechodzi przez atmosferę egzoplanety. Jeśli tak się stanie, światło, które ostatecznie dotrze do Ziemi, będzie zawierać chemiczne odciski palców wszelkich gazów atmosferycznych.
