Kurz można znaleźć nie tylko pod jej łóżkiem, ale w całej przestrzeni. Dla naukowców pył czasami staje się nieprzyjemnym zjawiskiem, ponieważ blokuje światło odległych gwiazd. Ale może również stać się narzędziem do studiowania uniwersalnej historii.
Na przykład naukowcy próbowali zrozumieć, dlaczego niedawno odkryte odległe młode galaktyki zawierają ogromną ilość pyłu. Badania pokazują, że supernowe typu II, które są 10 razy większe niż masywność Słońca, tworzą obfite ilości pyłu. Ale jak oni to robią?
Nowe badanie skupiło się na analizie bogatych w węgiel ziaren pyłu ekstrahowanych z meteorytów. Pokazuje, że ziarna powstały w wypływach z jednej lub kilku supernowych typu II 2 lata po wybuchu gwiazdy prekursorowej. Następnie pył wystrzelił w przestrzeń, aby aktywować nowe systemy gwiezdne.
Naukowcy nie badali supernowych za pomocą teleskopów. Postanowili rozważyć mikroskopijny węglik krzemu. Ziarna pyłu pojawiły się 4,6 miliarda lat temu i zostały uwięzione w meteorytach. Ziarna sprzed Słońca działają jak gwiezdny pył, dlatego można je badać w warunkach laboratoryjnych. W tym celu naukowcy zaczęli badać czas powstawania pyłu supernowej, mierząc izotopy - rodzaj pierwiastka o takiej samej liczbie protonów, ale różnej liczbie neutronów.
Niektóre izotopy pozwalają ustawić ramy czasowe zdarzeń kosmicznych, ponieważ są one radioaktywne. W takich przypadkach liczba neutronów powoduje, że izotop jest niestabilny. Aby osiągnąć stabilność, uwalnia cząstki energii w taki sposób, że zmienia liczbę protonów i neutronów, przekształcając je w inny element.
Naukowcy skupili się na rzadkim izotopie tytanu-49, ponieważ powstaje on w rozpadzie promieniotwórczym wanadu-49, który powstaje podczas wybuchów supernowych. Okres półtrwania Titanium-49 wynosi 330 dni.
Korzystając z nowoczesnego spektrometru mas, zespół odkrył, że ziarna powinny pojawić się 2 lata po eksplozji masywnych gwiazd macierzystych. Opóźniony czas formowania odnosi się do węglowej supernowej.
Proces ten może zachodzić w sposób ciągły przez wiele lat. Dowiedząc się więcej o źródłach pyłu, naukowcy mogą uzyskać dodatkowe informacje na temat historii Wszechświata i rozwoju różnych obiektów.
