Obraz w podczerwieni Gromady Wężów w fałszywym świetle pokazuje młode gwiazdy wyglądające z głębi gęstych kopert pyłu. Naukowcy wykorzystali zdjęcia rentgenowskie (ACISI-I) obszaru, aby pokazać młode gwiazdy bez dysków. Być może utracili je w kontakcie w klastrze, ponieważ dyski zwykle znikają w starszym wieku.
Gwiazdy często rodzą się w zatłoczonych miejscach. Łącząc zasoby misji wielofalowych, takich jak obserwatorium rentgenowskie Chandra i teleskop IR Spitzera, naukowcom udało się uporządkować niejednoznaczną sytuację i uzyskać pełniejszy spis obiektów w klastrze. Istotą badania jest rozwój dysków wokół gwiazd. Tworzą się razem z nową gwiazdą, ewoluują przez kilka milionów lat i rozpraszają się, tworząc możliwe planety.
Dyski są podgrzewane przez gwiazdy rodzicielskie i najpierw utrwalane promieniowaniem podczerwonym z ciepłego pyłu. Bardziej rozwinięte młode gwiazdy bez dysków nie są wyposażone w ten charakterystyczny podpis IR, więc można je zidentyfikować jako bardziej rozwinięte obiekty w klastrze. Naukowcy odkryli również, że młode gwiazdy uwalniają podwyższone poziomy promieni rentgenowskich w porównaniu z gwiazdami sekwencji głównej ze względu na ich rosnący wewnętrzny obieg. Ale w warunkach zatłoczonego zatłoczenia, gdzie są przeszkody i oprócz wieku, promieniowanie rentgenowskie może znaleźć młode gwiazdy bez dysków. Gwiazdy w Gromadzie Węża są odległe o 900 lat świetlnych i żyją w tej samej konstelacji. Są to bardzo młode przedmioty i są maskowane przez gęste kokony pyłu. Naukowcy wykorzystali informacje Chandry i Spitzera do analizy 66 młodych gwiazd w promieniowaniu podczerwonym i rentgenowskim. W ten sposób można było zidentyfikować 5 gwiazd, które wydawały się stare i nie miały dysków, ponieważ brakowało im podpisu IR. Jednak przegląd rentgenowski wykazał, że są jeszcze dość młodzi. Okazuje się, że zniknięcie dysków w konkretnym przypadku nie opiera się na starzeniu się, ale na kontaktach w zatłoczonym klastrze.
