Supernowe mogą zostawiać ślady na meteorytach.

Supernowe mogą zostawiać ślady na meteorytach.

Meteoryty mogą ukryć cenne informacje o wybuchach supernowych, z których powstają nowe gwiazdy, a nawet planety Układu Słonecznego. Kiedy masywna gwiazda zbliża się do końca istnienia, eksploduje. Dzięki temu materiał gwiezdny wylewa się w przestrzeń, tworząc eksplozję w postaci supernowej. W przyszłości materiał zostanie przetworzony, a planety i gwiazdy zostaną utworzone.

Supernova jest ważnym wydarzeniem w ewolucji gwiazd i galaktyk, ale wewnętrzny proces eksplozji pozostaje tajemnicą. Meteoryty - skaliste fragmenty komet lub asteroid spadające na Ziemię. Są tworzone z materiału pozostałego po narodzinach systemu. Dlatego maleńkim fragmentom skał kosmicznych udaje się zachować oryginalne podpisy chemiczne materiału gwiezdnego uwolnionego przez supernowe.

Naukowcy z Narodowego Obserwatorium Astronomicznego w Japonii postanowili dokładniej zbadać meteoryty i zbadać rolę supernowej w tym procesie, zwaną antyneutrinem elektronicznym. Jest uwalniany podczas wybuchu.

Supernowe mogą zostawiać ślady na meteorytach.

Ślady znalezione w meteorytach rzucają światło na wewnętrzne manifestacje wybuchów supernowych, które uwalniają materiał w kosmos, który jest przekształcany w nowe planety i gwiazdy

Neutrina są cząstkami subatomowymi, które nie mają ładunku elektrycznego, a masa jest tak mała, że ​​nie można jej wykryć. Antineutrino - cząsteczka antymaterii i analog neutrinowy. Elektroniczny antyneutrino można uznać za specyficzny rodzaj antyneutrina. Istnieje 6 rodzajów neutrin. Wczesne badania wykazały, że izotopy są tworzone przez pięć typów, oprócz elektronowego antyneutrina. Po znalezieniu izotopu syntetyzowanego głównie przez elektroniczne antyneutryny, możliwe będzie określenie temperatur wszystkich sześciu gatunków, co jest ważne dla zrozumienia wybuchów supernowych. Aby dowiedzieć się więcej o wybuchach supernowych, naukowcy zmierzyli ilość Ru-98 (izotop rutenu) w meteorytach. Umożliwiło to określenie, jaka część progenitora Tc-98 (krótkożyciowego izotopu technetu) była obecna w materiale, z którego powstał wczesny Układ Słoneczny.

Neutrina w ginących gwiazdach styka się z innymi cząstkami w przestrzeni, tworząc technet. Temperatura Tc-98 zależy od temperatury elektronicznych antyneutrin i przedziału czasowego między eksplozją gwiazd a tworzeniem się układu. Dlatego badanie stężenia Tc-98 w meteorytach pozwoli zrozumieć reakcje wybuchu supernowej. Analiza wykazała, że ​​oczekiwana ilość Tc-98 w czasie powstawania naszego układu była niewiele niższa niż obecne wykrywalne poziomy, co wskazuje na możliwość dokładnego pomiaru substancji.

Komentarze (0)
Szukaj