Astronauci mogą odetchnąć z ulgą, ponieważ nie muszą już martwić się problemami z układem odpornościowym. Naukowcy uzyskali wiele danych dotyczących wpływu środowiska kosmicznego na szkielet i mięśnie człowieka podczas lotu kosmicznego, ale sytuacja z odpornością pozostała tajemnicą. Wcześniej uważano, że przebywanie w kosmosie niekorzystnie wpływa na wszystkie aspekty układu odpornościowego.
Długie loty orbitalne i kosmiczne są związane ze zwiększonym poziomem stresu psychicznego, ostrymi i przewlekłymi skutkami promieni kosmicznych i zmianami z mikrograwitacji. Trudno było jednak prześledzić wpływ na komórkę B, główną dźwignię układu odpornościowego.
Udane i długie loty do Marsa i innych ciał niebieskich Układu Słonecznego wymagają lepszego zrozumienia wpływu lotów kosmicznych na układ odpornościowy w celu oceny ryzyka dla zdrowia załogi. Do tej pory większość badań koncentrowała się na misjach krótkoterminowych do ISS. Ale w zeszłym tygodniu udało nam się zebrać dane dotyczące lotów długoterminowych obejmujących 6 miesięcy życia astronautów na ISS, zauważając wszelkie zmiany w funkcjonowaniu komórek B. Komórki B są głównym rodzajem leukocytów odpowiedzialnych za wytwarzanie przeciwciał ukierunkowanych na szkodliwe patogeny. Optymalna odporność komórek B jest ważna dla zapewnienia długoterminowej ochrony przed patogennymi bakteriami i wirusami. Jest to pierwsze badanie, które kompleksowo pokazuje ograniczony wpływ na częstotliwość komórek B i produkcję przeciwciał.
Próbki krwi pobierano od astronautów przed, podczas i po 6 miesiącach pobytu na ISS. Wyniki sugerują, że status immunologiczny komórek B pozostaje holistyczny. Dane te pomogą w zastosowaniu środków zaradczych opartych na szczepionkach w celu ochrony astronautów przed zaburzeniami odporności i objawowymi utajonymi reakcjami wirusowymi, które pojawiają się podczas długotrwałych misji w kosmosie.
