Pierwsi astronauci o „życiu” w przestrzeni

Pierwsi astronauci o „życiu” w przestrzeni

Prawie rok po utworzeniu NASA ogłoszono projekt Mercury - pierwszą amerykańską próbę wystrzelenia człowieka w kosmos. Misja dowiodła, że ​​ludzie są w stanie żyć i pracować w przestrzeni. Oto rysunek kapsuły Merkurego (24 października 1959)

Projekt Mercury NASA był pierwszą amerykańską misją wystrzelenia człowieka w kosmos. W latach 1961-1963 Sześciu astronautów wykonało udane loty w kosmos, co pozwoliło lekarzom i naukowcom po raz pierwszy zaobserwować wpływ środowiska kosmicznego na ludzkie ciało.

Członkami projektu byli wojskowi piloci testowi w służbie, którzy zgłosili się na ochotnika. Ich wiek wynosił 35-40 lat, a ze względu na ograniczenia parametrów kapsułki ich wzrost nie mógł przekraczać 5 stóp 11 cali.

Loty odbywały się na trasie suborbitalnej lub na niskiej orbicie i trwały od 15 minut do 34 godzin. Podczas okresu lotu astronauci musieli przymierzyć 20-funtowe kombinezony kosmiczne zaprojektowane do podtrzymywania systemu podtrzymywania kapsuły i pozostania przymocowane do swoich siedzeń. Lekarze monitorowali temperaturę, tętno i oddychanie w celu monitorowania zdrowia. W tamtym czasie niewiele było informacji o możliwym wpływie kosmicznym, więc pierwsze loty odpowiadały na wiele pytań.

Misje Merkurego dowiodły, że ludzie są w stanie pozostać w środowisku kosmicznym przez ponad 24 godziny. Ponadto analiza wykazała, że ​​tętno i utrata masy ciała były związane z noszeniem skafandra kosmicznego i brakiem nieważkości. Projekt ten jest również interesujący dla nowoczesnego przemysłu kosmicznego, ponieważ coraz więcej agencji zaczyna myśleć o krótkoterminowych lotach turystycznych.

Komentarze (0)
Szukaj