Myszy, które spędziły trzy miesiące na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, powróciły na Ziemię z przerzedzoną skórą i nieoczekiwanymi zmianami w mieszkach włosowych. Na tej podstawie możemy podsumować skalę zmian fizjologicznych w ludzkim ciele podczas długich lotów kosmicznych.
„Odkryto już nieoficjalne dowody na problemy skórne astronautów na orbicie, w tym powolne gojenie zadrapań, a niektórzy członkowie załogi mają niespecyficzne wysypki”, powiedział Discovery News, naukowiec stacji kosmicznej NASA, powiedział Discovery News. Ogólnie rzecz biorąc, te problemy skórne uznano za fałszywe problemy medyczne, chociaż zmiany te mogą świadczyć o szerszych zmianach w układzie odpornościowym - dodała.
Nowe badania z wykorzystaniem myszy wskazują, że 434 geny biorą udział w zmianach genetycznych, zgodnie z raportami badawczymi. Liczby te uzyskano po porównaniu badań zwierząt, które odwiedzały przestrzeń kosmiczną i ich ziemskich odpowiedników. Betty Nusgens, wraz z kolegami z Uniwersytetu w Liege w Belgii, pisze w tym tygodniu papier mikrograwitacyjny do nowego czasopisma Nature Publishing. „Nie mamy jednoznacznej odpowiedzi. Wykazaliśmy w kilku publikacjach, że fibroblasty żyjące w komórkach skóry właściwej reagują na stres i relaksację w warunkach mikrograwitacji, przerywając ich cytoszkielet. Te fibroblasty utracone w tkance skóry pozostają kwestią otwartą”, pisze Nusgens w e-mailu wiadomości o odkryciu poczty.
„Wyniki dla mieszków włosowych były nieoczekiwane” - dodała. „Nasza hipoteza mówi, że komórki macierzyste biorą udział w cyklu mieszków włosowych ... A mikrograwitacja wpływa na to”.
Nowe dane są ograniczone do małej wielkości próbki. Trzy z sześciu myszy miały 91 dni pobytu na pokładzie stacji, w 2009 roku zmarły podczas lotu, nie były one przydatne do analizy tkanek po wylądowaniu (jedna mysz zmarła z powodu poważnych urazów rdzenia kręgowego, które prawdopodobnie wystąpiły podczas startu promu) druga mysz zmarła na chorobę wątroby, a trzecia z powodu awarii zautomatyzowanego systemu dostarczania żywności na pokładzie stacji, jak zauważają autorzy).
Trio, które przeżyło, zostało uśmiercone po posadzeniu, wszystkie osobniki wykazały „znaczne zmniejszenie grubości skóry”, jak również liczne mieszki włosowe w nieoczekiwanie aktywnych, rosnących fazach, piszą naukowcy. Odnotowano również zmiany w mięśniach leżących poniżej. „To sugeruje, że na skórę astronautów mogą wpływać zmiany patofizjologiczne, które mogą uszkodzić ciało podczas długich lotów w kosmosie” - podsumowują naukowcy.
„Wyniki te można postrzegać jako sygnał ostrzegawczy dla programów kosmicznych. Konieczne jest przeprowadzenie badań klinicznych skóry astronautów, aby ocenić potencjalne przerzedzenie”, napisał Nusgens w e-mailu.
Do tej pory naukowcy badali zmiany skórne tylko jednego astronauty, europejskiego Thomasa Reitera.
Dodatkowe informacje można uzyskać po badaniach stacji kosmicznej przez Europejską Agencję Kosmiczną (badanie nazywa się SKIN-B), a japońskie - HAIR.
