Radioteleskop CSIRO wykrył około połowy wszystkich znanych pulsarów.
Pulsar to maleńka wirująca gwiazda. Jest to kulka neutronów na dużą skalę pozostająca po standardowej śmierci gwiazdy w ognistej eksplozji. Gwiazda o średnicy 30 km osiąga setki obrotów na sekundę, uwalniając wiązkę fal radiowych (a czasami promieni rentgenowskich). Gdy wiązka porusza się w naszym kierunku, rejestrujemy pęd.
W 2017 r. Obchodzono 50. rocznicę odkrycia pulsarów. W tym czasie zidentyfikowano ponad 2600 obiektów (głównie w naszej galaktyce) i wykorzystano do polowania na fale grawitacyjne o niskiej częstotliwości, aby wyjaśnić strukturę galaktyki i przetestować ogólną teorię względności.
Wykrywanie
W 1967 roku, gdy ludzie cieszyli się latem miłości, młody student z Uniwersytetu w Cambridge pomógł zbudować teleskop. Był on związany z tablicą dipolową i zajmował mniej niż 2 hektary.
W lipcu Jocelyn Bell pomogła ukończyć budowę i stała się odpowiedzialna za uruchomienie teleskopu i analizę zebranych danych. Informacje pojawiły się w formie zapisów na papierowych kartach o długości 30 m dziennie. Bell mógł tylko patrzeć w oczy i nie korzystał z żadnej technologii.
Co to jest pulsar?
Zauważyła tylko małą „zmianę”, ale zmienił historię. 28 listopada 1967 roku Bell i Anthony Hewish uchwycili dziwny sygnał. Uczeń zdał sobie sprawę, że jedna z przesunięć jest sekwencją impulsów podzieloną na 1/3 sekundy. Ale Bell spędził kolejne 2 miesiące, aby wyjaśnić, z czym mają do czynienia.
Bell znalazł także 3 dodatkowe źródła impulsów, które mogłyby służyć jako wyjaśnienie, takie jak pozaziemskie cywilizacje itp. W 1974 r. Bell i Hewish otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.
Jocelyn Bell, która odkryła pierwszy pulsar
Tajemnica Pulsara
Po raz pierwszy teleskopowi udało się znaleźć pulsar w 1968 r. Za pomocą radioteleskopu CSIRO (Australia). Teleskop Parks natychmiast połączył się z nim i po 50 latach zanotował ponad połowę listy.
Jeśli mówimy o nowym sprzęcie, na uwagę zasługuje chiński 500-metrowy sferyczny teleskop z przeponą (FAST). Niedawno znalazł kilka nowych pulsarów.
Po co ich szukać?
Naukowcy chcą zrozumieć, co te obiekty reprezentują, ich funkcjonowanie i jak pasują do ogólnej populacji gwiazd. Najbardziej niesamowite są superszybkie pulsary, super wolne i niezwykle masywne. Z ich pomocą można lepiej zrozumieć strukturę materii w warunkach superden- tycznych samolotów. Pulsary są często spotykane w układach binarnych, gdzie sąsiednia gwiazda opowiada o naturze pierwszego obiektu.
Jocelyn Bell opisuje, jak znalazła pulsary
Pulsary są również używane jako zegary. Na przykład synchronizacja pulsara pomaga znaleźć szum tła fal grawitacyjnych o niskiej częstotliwości. Ponadto, z ich pomocą, badają zmianę struktury galaktycznej i testują ogólną teorię względności.
Każde marzenie naukowca polega na znalezieniu pulsara na orbicie wokół czarnej dziury, ponieważ są to najbardziej ekstremalne warunki do przetestowania teorii Einsteina. W przyszłości pulsary mogą być uważane za system nawigacji do podróży w przestrzeń kosmiczną. W 2016 r. Chiny uruchomiły satelitę XPNAV-1, który koncentruje się na okresowych sygnałach rentgenowskich z kilku pulsarów.
