Naukowcy badają wszechświat i szukają obiektów. Ale w tym roku jeden z obiektów postanowił nas zbadać. 19 października teleskop Pan-STARRS 1 (Hawaje) uchwycił słabe pasmo światła. Badacz Rob Virik zdał sobie sprawę, że widzi trajektorię, a sam obiekt przybył spoza naszego systemu. Okazało się, że spotkaliśmy „posłańca” z kosmicznej gwiazdy.
Ale o co chodzi? Tajemnicze ciało niebieskie nazywało się Oumuamua, a jego wydłużony kształt przypominał dziwaczny statek kosmiczny. Później zasugerowali, że jest to wydłużona skalista asteroida. Ale teraz istnieje założenie, że mamy ciało lodowe pokryte ochronną skorupą organicznych substancji chemicznych.
Teleskopy radiowe uważnie słuchały obiektu i nie ujawniały żadnych sztucznych sygnałów. Trajektoria pokazuje również, że porusza się tylko z powodu grawitacji. Ale tutaj tkwi tajemnica. Jeśli kawałek lodu zbliża się do Słońca, musi stworzyć ciągnący ogon komety. Jednak tak się nie stało, gdy się zbliżyli. Dlaczego zachowywał się jak asteroida?
Naukowcy szybko zareagowali na przybycie za pomocą Bardzo Dużego Teleskopu (Chile) i teleskopu Herschel (La Palma), z którymi monitorowali ciało przez 48 godzin. Postanowili zmierzyć zdolność Oumuamua do odbijania światła słonecznego. Ta metoda pozwala zrozumieć skład.
Oumuamwa był obserwowany przez teleskop Herschela 29 października. Informacje pokazały, że powierzchnia była czerwona w świetle widzialnym, ale w podczerwieni wyglądała neutralnie lub szaro. Poprzednie eksperymenty wykazały, że można to zaobserwować w przypadku kometarnego lodu i pyłu. Promienie kosmiczne suszą powierzchnię i usuwają lód. Cząstki te powodują również reakcje chemiczne w pozostałej części materiału z tworzeniem kory z chemicznych związków organicznych.
Ponadto czerwona skalista powierzchnia może pojawić się po samotnej podróży między gwiazdami. Teleskop Gemini pokazał, że kolor przypomina obiekty transneptunowe obracające się na krawędzi naszego systemu.
Skąd pochodzisz?
Skąd pochodzi Oumuamua? Istnieje założenie oparte na tworzeniu planet. Składają się z mniejszych skalistych asteroid i komet lodowych. Jednak biliony obiektów dryfowały w przestrzeń międzygwiezdną, a niektóre nawet uciekły poza obłok Oorta.
Jeśli inne systemy zachowują się jak nasze, wówczas w przestrzeni międzygwiezdnej powinno być wiele takich niebiańskich skał. Ale można je zobaczyć tylko dzięki nowoczesnej technologii. Naukowcy odkryli, że ścieżki konkretnego obiektu nie można prześledzić do konkretnej gwiazdy.
Oumuamua przeleciał już przez orbitę marsjańską i przemieszcza się przez pas asteroid. Zimą znajdź Wielki Plac Pegaza i znajdź naszego gościa.
