Korzystając z Obserwatorium Gemini i teleskopu Kanada-Francja-Hawaje, Dr Wes Fraser i jego zespół byli w stanie stworzyć unikalne badanie o globalnym znaczeniu.
Cel skupił się na pasie Kuipera - obszarze za gazowym gigantem Neptuna (ma ponad 1700 obiektów z wczesnego Układu Słonecznego). Zazwyczaj ciała te są obdarzone czerwienią. Ale w trakcie badania Fraser znalazł pewną liczbę „dziwnych” obiektów, które były niebieskie i skompresowane w parach binarnych, obracając się wokół siebie.
Astronomowie zawsze wierzyli, że takie obiekty powstały w pasie Kuipera, ale to badanie przybliża ich do Słońca. Następnie zostali schwytani przez grawitacyjny nacisk Neptuna i przeniesieni na dzisiejszą orbitę kilka miliardów lat temu.
Według badań, gdy Neptune był bliżej gwiazdy. Ponadto, jeśli przeniósł się z 20 a. e. w dniu dzisiejszym 30 a. e., ta podróż była powolna i spokojna. Pozwoliło to na swobodne sprzężenie systemów binarnych w celu osiągnięcia bez podziału na oddzielne obiekty. „Pozwala spojrzeć na wczesne etapy wzrostu planet. Teraz rozumiemy, jak i gdzie pojawiły się te niebieskie systemy binarne - powiedział Fraser.
Obserwatorium Gemini (po prawej) i teleskop Kanada-Francja-Hawaje (po lewej).
Istnieją dowody na to, że Neptune wyprowadził się 30 a. e. Ale ta hipoteza wymaga, aby podróż Neptuna przebiegała gładko i spokojnie. Program wykorzystywał jednocześnie dwa teleskopy do zbierania najbardziej kompletnych informacji spektralnych, obejmujących promieniowanie ultrafioletowe, optyczne i bliskiej podczerwieni.
Jednoczesne obserwacje umożliwiły pomiar światła z tej samej strony obiektu pasa Kuipera, eliminując jeden z głównych problemów pojawiających się podczas badania ciał wirujących.
