Obraz pokazuje rozkład powierzchniowego lodu na południowym (lewym) i północnym (prawym) biegunie księżyca. Niebieski wyświetla obszary lodu osadzone na obrazie powierzchni Księżyca. Skala szarości odpowiada temperaturze powierzchni (im ciemniejsza tym zimniejsza). Lód koncentruje się w najbardziej mroźnych miejscach - cieniach kraterów
W najciemniejszych i mroźnych częściach regionów polarnych naukowcy znaleźli dowody na obecność lodu wodnego na powierzchni księżyca. Te pokłady lodu „mnożą się” i mogą być starożytne. Na biegunie południowym większość lodu koncentruje się w kraterach księżycowych, a lód na biegunie północnym jest szerszy, ale rozproszony. Naukowcy wykorzystali dane z urządzenia NASA M3, aby określić trzy specyficzne sygnatury potwierdzające obecność lodu na powierzchni satelity ziemskiego.
M3 jest na pokładzie sondy Chandrayaan-1 uruchomionej przez Indie w 2008 roku. Urządzenie było w stanie zebrać dane, które nie tylko przyjęły właściwości odblaskowe, ale także były w stanie bezpośrednio zmierzyć metodę absorpcji cząsteczek przez światło podczerwone, co pozwala nam odróżnić płynną wodę lub parę od stałego lodu. Większość lodu wodnego znajduje się w cieniu kraterów w pobliżu biegunów, gdzie najcieplejsze temperatury nigdy nie przekraczają -250 stopni Fahrenheita. Ze względu na bardzo małe nachylenie osiowego obrotu księżyca światło słoneczne nigdy nie spada na te obszary. Poprzednie obserwacje pośrednio ujawniły możliwe oznaki lodu powierzchniowego na południowym biegunie Księżyca, ale można to wyjaśnić innymi zjawiskami, takimi jak wysoki poziom odbicia gleby przez satelitę. Przy wystarczającej ilości lodu możesz zdobyć wodę jako źródło przyszłych wypraw i kolonizacji księżyca.
Ważne jest również, aby uzyskać więcej informacji na temat właściwości lodu, jego pochodzenia i interakcji z otoczeniem księżycowym. NASA planuje uczynić to kluczowym zagadnieniem, ponieważ staramy się powrócić do aktywnego odkrywania najbliższego sąsiada.
