Astronomowie używający Kosmicznego Teleskopu Hubble'a ukończyli ostatnio najbardziej obszerne i czułe badanie pyłu otaczającego młode układy gwiezdne.
Badanie dotyczyło gwiazd od 10 milionów do 1 miliarda lat, a źródłem pyłu są szczątki pozostające podczas tworzenia planet i zderzenia asteroid i komet. Badanie jest podobne do przeglądu przeszłości naszego Układu Słonecznego, w którym stwierdzilibyśmy, że zakurzenie pozostało podczas powstawania Ziemi i innych planet.
Jednym z wniosków, które można wyciągnąć z tego badania, jest oszałamiająca różnorodność pyłu wokół młodych gwiazd. Tradycyjnie uważano, że pył okołoziemski przyjmuje harmonijny kształt w kształcie dysku, ale okazało się, że to stwierdzenie nie jest całkowicie prawdziwe.
Jedną z najbardziej niesamowitych obserwacji jest gwiazda HD 181327, otoczona jasnym pierścieniem pyłu, najwyraźniej powstającym w wyniku masowej kolizji, która rozrzuciła szczątki w górę iw dół. Inną wersją tego chaosu jest pewien rodzaj interakcji z niewidzialną substancją międzygwiezdną.
Podobnie jak różnorodność układów egzoplanetarnych, dyski pyłowe odkryte przez astronomów również posiadają tę cechę, prawdopodobnie wskazując na oddziaływanie grawitacyjne z planetami krążącymi wokół gwiazd.
Od 1995 r. Odkryto wiele egzoplanet na orbitach gwiazd w naszej galaktyce. Jednak w tym samym czasie odkryto tylko kilkadziesiąt krążków okołogwiazdowych. Stało się tak, ponieważ rozproszone światło z tych dysków jest niezwykle słabe (około 100 000 razy słabsze niż światło gwiazdy macierzystej). Najnowsze technologie i metody zdolne do blokowania oślepiającego światła gwiazdy dopiero niedawno stały się dostępne dla naukowców.
Badanie tych dysków śmieci i ich niesamowitej różnorodności morfologicznej pomoże astronomom lepiej zrozumieć, jak powstały systemy Ziemia-Księżyc i Pluton-Charon. Dzięki zderzeniom planetarnym szczątki z wczesnego układu słonecznego zebrały się, aby stworzyć wiele naturalnych satelitów, które widzimy dzisiaj.
