Czy księżyc na Ziemi może zdobyć własnego satelitę?
Wiemy, że wielu planetom towarzyszą satelity, a niektóre z nich mają nie tylko więcej niż dwa, ale ponad 60! Na przykład w Układzie Słonecznym tylko Merkury i Wenus są zmuszone do opuszczenia swojego życia. Ziemia zawsze patrzy na rodzimy księżyc. Ale czy księżyce mają księżyce? Czy takie „relacje” mogą istnieć we Wszechświecie?
Kilku astronomów postanowiło zbadać tę sprawę. We wszystkich znanych systemach planetarnych naturalne satelity występują w ograniczonej dynamicznej przestrzeni fazowej: planety krążą wokół gwiazd, a satelity wokół planet. Stąd pytanie: „Czy coś może obracać się wokół księżyców?”.
W Układzie Słonecznym nie można jeszcze znaleźć satelitów w pobliżu księżyców, więc pytanie wydaje się absurdalne. Ponadto Księżyc na Ziemi jest tak duży, że niektórzy naukowcy próbują nadać mu status planetarny. Więc dlaczego księżyc nie ma własnego księżyca? Naukowcy postanowili odejść od obserwacji i matematycznie rozwiązać zagadkę. Korzystając z równań zaprojektowanych do wyświetlania efektów pływowych planety i satelitów, zespół ustalił, że księżyce księżyców (sub-księżyc) mogą istnieć hipotetycznie, jeśli księżyc-gospodarz jest dość masywny i istnieje duża odległość orbitalna między głównym księżycem a planetą.
W oparciu o te kryteria kilka księżyców w naszym systemie jest w stanie hipotetycznie posiadać własne mini-satelity. Są wśród nich Tytan i Japet (Saturn), Kallisto (Jowisz) i Księżyc (Ziemia). Ważne jest, aby zrozumieć ten problem, ponieważ będzie można lepiej zrozumieć proces powstawania i ewolucji satelitów w systemach planetarnych.
