Naukowcy zarejestrowali przejściowe rytmiczne oscylacje promieniowania gamma z blazaru Markarian 501. Wykrywanie to poprawi nasze zrozumienie procesów energetycznych zachodzących w przestrzeni.
Blazary, sklasyfikowane jako członkowie dużej grupy galaktyk z aktywnymi jądrami (AGN), są uważane za najliczniejsze pozagalaktyczne źródła promieniowania gamma. Charakteryzują się relatywistycznymi dżetami skierowanymi niemal dokładnie na Ziemię. Blazarowie są postrzegani jako silniki o wysokiej energii, które pełnią rolę naturalnych laboratoriów do badania akceleracji cząstek, relatywistycznych procesów plazmowych, dynamiki pola magnetycznego i fizyki czarnych dziur.
Markarian 501 znajduje się w odległości 456 milionów lat świetlnych. Jest to źródło blazarowe lub BL Lac, którego widmo rozciąga się na promienie gamma najwyższej energii. Przed nami jeden z najbliższych blazarów świecących na zdjęciu rentgenowskim i jedno z najwcześniejszych źródeł pozagalaktycznych znalezionych w paśmie TeV.
Ważona konwersja Z krzywej emisji promieniowania γ dla blazara Mrk 501. Lewa pokazuje rozkład mocy koloru WWZ w płaszczyźnie okresu czasu, a prawa pokazuje uśrednioną w czasie moc (niebieska krzywa) jako funkcję okresu. Krzywe fioletowe i czerwone pokazują kontury lokalnej wartości 90% i 99% W ciągu ostatniej dekady obiekt monitorowano za pomocą teleskopu gamma Fermi. Ostatnio naukowcy przeanalizowali dane z obserwacji zebranych od sierpnia 2008 r. Do czerwca 2018 r. I byli w stanie zarejestrować rytmiczne fluktuacje promieniowania gamma Blazara. Oznacza to, że naukowcy zauważyli potężny sygnał oscylacji quasiperiodycznych (QPO) w odstępach 332 dni. Modulacja strumienia promieniowania gamma stopniowo zanikała w ostatnich latach.
Naukowcy podkreślili, że promieniowanie gamma QPO w Mrk 501 trwało prawie 7 cykli, aż do osłabienia. Niewiele promieni gamma QPO wykazuje więcej niż 5 cykli, więc przypadek Mrk 501 może być jednym z niewielu przykładów, gdy wykazano stosunkowo wysoką częstotliwość w okresie krótszym niż rok.
W badaniu wysunięto kilka hipotez, które mogą służyć jako siła napędowa dla takich rytmicznych oscylacji. Istnieje kilka scenariuszy, w tym supermasywne binarne czarne dziury, precesja strumienia i precesja dysku akrecyjnego pod działaniem momentu grawitacyjnego. Naukowcy uważają, że konieczne jest dalsze badanie obiektu w celu ustalenia najbardziej prawdopodobnej teorii pochodzenia oscylacji w blazarze.
