PKS 1718–649: mapa między liniami ciągłymi (1,5–10 keV) i miękkimi (0,3–1,5 keV), w tym licznikami Ch 1, Ch 2 i Ch 3. Niebieskie piksele wskazują twardy nadmiar, a czerwone piksele oznaczają miękki
Naukowcy przeprowadzili rozszerzoną emisję promieniowania rentgenowskiego w źródle radiowym PKS 1718−649. Jest to jedno z najbardziej przybliżonych i wszechstronnie zbadanych źródeł widma częstotliwości radiowych (GPS). Pomimo licznych badań jego charakterystyka jest nadal przedmiotem dyskusji. Niektórzy uważają, że mamy przed sobą kompaktowy obiekt symetryczny (CSO) - małe i potężne pozagalaktyczne źródło radiowe, które wykazuje emisję po obu stronach aktywnego jądra galaktycznego (AGN). Inni uważają, że przed nami jest AGN.
Aby zbadać naturę PKS 1718−649, naukowcy przeprowadzili badanie rozszerzonego promieniowania rentgenowskiego ze środowiska tego źródła. Do przeglądu wykorzystano dane z obserwatorium rentgenowskiego Chandra. Analiza wykazała, że gaz uwalnia miękkie promieniowanie rentgenowskie i działa jako część rozszerzonego gorącego ośrodka międzygwiazdowego. Ponadto okazało się, że główna część promieniowania rentgenowskiego jest wytwarzana w postaci rozproszonego, gorącego (10 milionów K) i zjonizowanego gazu, który dominuje emisję jądrową.
Naukowcy próbują znaleźć najbardziej prawdopodobny scenariusz wyjaśniający to rozszerzone promieniowanie rentgenowskie. Istnieje przypuszczenie, że supernowe są mechanizmem napędowym takiego promieniowania. Ale to wyklucza obecność młodych agn.
Alternatywą jest to, że supernowe w galaktyce gospodarza mogą zasilać galaktyczne halo gorącym gazem świecącym promieniowaniem rentgenowskim. Nowy scenariusz potwierdza również obserwacja formowania się aktywnej gwiazdy w PKS 1718−649. Dlatego zespół twierdzi, że supernowe są w stanie stworzyć obserwowane promieniowanie rentgenowskie na dużą skalę.
