Naukowcy przeprowadzili obserwacje fotometryczne i spektropolarymetryczne o wielu długościach fali kwazara 3C 279, w których zauważyli trzy różne okresy aktywności.
3C 279 znajduje się na terytorium Panny i reprezentuje optycznie gwałtowny zmienny kwazar (quasi-gwiazdowe źródło radiowe), znany ze swoich zmian w pasmach widzialnych, radiowych i rentgenowskich. Ostatnie przeglądy wykazały, że 3C 279 należy przypisać grupie blazarów, bardzo zwartego kwazara powiązanego z supermasywną czarną dziurą w środku aktywnej wielkoskalowej galaktyki eliptycznej.
Blazary mogą być postrzegane jako silniki o wysokiej energii, służące jako naturalne laboratoria do badania akceleracji cząstek, relatywistycznych procesów plazmowych, dynamiki pola magnetycznego i fizyki czarnych dziur. Pomimo dużej liczby obserwacji w 3C 279 przy różnych długościach fal, nadal istnieją niepewności dotyczące lokalizacji tworzenia promieni gamma u źródła. Aby zrozumieć, naukowcy z Instytutu Astronomii Radiowej. Max Planck (Niemcy) analizował krzywe światła dla 3C 279 od 1 mm do promieni gamma przez okres 6 lat.
Zachowanie obserwacji polarymetrycznych w porównaniu z promieniami gamma i kontinuum UV dla 3C 279
Analiza wykazała trzy różne okresy aktywności w 3C 279 (A, B i C). W okresie A obserwowano wielokrotne błyski w promieniowaniu gamma, a także analogi w promieniowaniu optycznym (zakres V), kontinuum UV i bliskiej podczerwieni. W okresie B zidentyfikowano wiele błysków w optycznym zakresie V z jasnymi analogami w kontinuum widma UV i bliskiej podczerwieni.
W czasie C udało nam się zaobserwować najwyższe poziomy promieniowania gamma. Wszystko wskazuje na to, że dominujący mechanizm tworzenia promieni gamma w 3C 279 zmienia się z czasem. Istnieje jednak możliwość, że sama lokalizacja strefy promieniowania gamma może się zmienić w zależności od stanu aktywności centralnego silnika.
