Zdjęcie z orbitera MRO NASA, otrzymanego 13 maja 2018 r. Podczas zimy na Biegun Południowy Czerwonej Planety, pokazuje czapę lodową z dwutlenku węgla. Obejmuje cały region, a gdy słońce wraca wiosną, „pająki” zaczynają pojawiać się na krajobrazie.
Nie, to nie są prawdziwe pająki. Oto „archaiczny krajobraz” opisujący kopce pająków podobne do pająków. Tworzą się, gdy lód dwutlenku węgla pod powierzchnią nagrzewa się i zostaje uwolniony. Jest to aktywny proces sezonowy, którego nie zobaczysz na Ziemi. Lód sublimuje po podgrzaniu, a gaz gromadzi się w pułapce pod powierzchnią. Z czasem uwięziony dwutlenek węgla wytwarza ciśnienie i staje się wystarczająco silny, aby przebić się przez lód w postaci strumienia, wyrzucając pył. Gaz skrada się do atmosfery, a ciemniejszy pył może być osadzony wokół otworu wentylacyjnego lub być transportowany przez wiatry, tworząc smugi. Utrata sublimowanego dwutlenku węgla pozostawia na powierzchni ślady pajęczaków.
