Diagram pokazuje kilka etapów ewolucji protoplanety. (1) - Planeta bez atmosfery. (2) - Planeta z atmosferą i stałą powierzchnią lodu / skały. Zewnętrzna warstwa atmosferyczna jest promieniowaniem, a warstwa wewnętrzna jest konwekcyjna z ziarnami lodu. (3) - Planeta ze skalistym rdzeniem i oceanem. Zewnętrzna atmosfera jest promieniowaniem, a wewnętrzna konwekcyjna. (4) - Planeta z rdzeniem i bez rdzenia
John Chambers, naukowiec planetarny z Carnegie Institution, zaproponował nową teorię powstawania gazowych gigantów. Uważa się, że planety takie jak Jowisz zaczęły się jako typ skalisty - akrecja materiału wokół gwiazdy. Stają się gigantami gazowymi z powodu ich oddalenia i ograniczonego wpływu wiatru gwiezdnego. Chambers przedstawia bardziej szczegółowe wyjaśnienie.
Uważa, że narastanie kamieni o rozmiarze kamyków i lodu może prowadzić do powstania protoplanety ze stopniowym wzrostem ciśnienia atmosferycznego. Doprowadzi to do sublimacji lodu i wypełnienia atmosfery cząstkami wody. Proces ten nazywa się parującym światem. Ciepło spowoduje ogrzewanie planet i ogromny wzrost, dlatego atmosfera będzie w stanie utrzymać więcej wody. W pewnym momencie ciśnienie stanie się tak duże, że woda przesunie się do etapu płynu nadkrytycznego - mieszaniny wodoru i helu. Protoplaneta zacznie wyciągać gazy z dysku gwiezdnego i osiągnie gigantyczne rozmiary. Teoria ta różni się od reszty, opierając się na fakcie, że planety są tworzone z dużych kawałków kosmicznych śmieci. Ale olbrzymy gazowe powinny tworzyć się szybko, ponieważ wiatr gwiezdny maleje wraz z wiekiem gwiazdy.
Do tej pory jest to tylko teoria, ale Chambers planuje przetestować ją na Jowiszu. Istnieją już podejrzenia, że planeta ma bardziej rozproszony rdzeń, co nie jest zgodne z wcześniejszymi założeniami.
