Astronomowie opracowali nową i ulepszoną metodę pomiaru masywności milionów pojedynczych gwiazd, zwłaszcza jeśli mają systemy planetarne. Znajomość dokładnej masy gwiezdnej nie tylko pomaga lepiej zrozumieć proces narodzin, rozwoju i śmierci obiektów, ale także ocenić prawdziwą naturę tysięcy egzoplanet.
Metoda została specjalnie opracowana dla misji Gaia (ESA), która tworzy mapę Drogi Mlecznej w trzech wymiarach, jak również przyszły satelita do poszukiwania egzoplanet TESS, który zostanie uruchomiony w 2018 roku. Naukowcy wykorzystują teraz pełne światło gwiazdy i jej paralaksę do określenia średnicy. Następnie analizowane jest migotanie światła gwiazd, które wskazuje miarę grawitacji powierzchni. Połączenie tych informacji pozwala uzyskać masę gwiazdową.
Dokładność metody wykazano na 675 gwiazdach o znanej już masie. Tradycyjnie metoda pomiaru orbit binarnych systemów gwiezdnych. Prawa ruchu Newtona pozwalają nam obliczyć masywność obu składników. Problem polega jednak na tym, że mniej niż połowa systemów gwiezdnych jest reprezentowana przez pojedyncze obiekty (1/5 czerwonych karłów, w których mogą znajdować się obce światy). Najpopularniejszą metodą jest fotometria. Klasyfikuje gwiazdy według koloru i jasności, ale brakuje im dokładności. Asterosejsmologia oblicza oscylacje światła spowodowane impulsami dźwiękowymi przechodzącymi przez wewnętrzną kompozycję gwiazdową. Tu jest więcej dokładności, ale możesz zastosować ją tylko do kilku tysięcy najjaśniejszych obiektów.
Nowa metoda zapewnia dokładność 10-25% (największa na dziś) i pozwala na angażowanie się w pojedyncze gwiazdy. Wszystko zaczęło się od specjalnego oprogramowania do wizualizacji danych. Następnie połączyliśmy empiryczną metodę określania średnicy za pomocą opublikowanych informacji w katalogach gwiazd. Metody połączono i uzyskano nową formułę.
Ustalenie masy gwiazdy za pomocą układu planetarnego jest głównym czynnikiem przy obliczaniu masowości i wielkości planet. 100% błąd w obliczeniu masywności gwiazdy (przy podejściu fotometrycznym) spowoduje 67% błąd w obliczeniu masy planetarnej. Odpowiada to różnicy między Ziemią a Merkurym.
