Zanim nadejdzie wybuchowy finał umierającej gwiazdy, niezwykle trudno go znaleźć. I to bardzo rozczarowuje naukowców, którzy chcieliby dowiedzieć się więcej o tym, jak zachowuje się nagle zapadnięta gwiazda.
W wyniku eksplozji supernowej galaktyka jest wypełniona żelazem, krzemem i innymi pierwiastkami powstałymi w wyniku jądrowej syntezy wodoru i helu skazanego na zniszczenie jądra gwiazdy.
Ale wizja i szybkość reakcji pomogły astronomom uchwycić śmierć ogromnej gwiazdy 6 października 2013 roku. Zautomatyzowana kamera szerokokątna w Obserwatorium Palomar (Kalifornia) zauważyła bardzo młodą supernową w galaktyce spiralnej NGC 7610, położonej 160 milionów lat świetlnych od Ziemi.
Zdając sobie sprawę, że w poprzednich wynikach skanowania nie było supernowej, astrofizyk Ofer Yaron z Weizmann Institute of Sciences (Izrael) ostrzegł swoich kolegów, aby przygotowali się do polowania.
Przypadkowo astronom Dan Pearl z California Institute of Technology dokonał obserwacji spektroskopowych za pomocą teleskopu Kecka na Hawajach i zauważył nowo odkrytą supernową. Udało mu się zebrać dane i zbadać, co zostało „wyrwane” z gwiazdy na rok przed śmiercią. „Bezpośrednia obserwacja tych procesów jest trudnym zadaniem, ponieważ trudno jest je znaleźć na takich etapach” - napisał Yaron.
Naukowcy odkryli, że rok przed eksplozją wypchnęła z siebie masę odpowiadającą 1000 ziemskim. Kolejne obserwacje satelity Swift NASA w promieniowaniu rentgenowskim i ultrafioletowym umożliwiły stworzenie mapy rozkładu wyrzucanego materiału przed udaniem się do supernowej.
„Obserwacje te są kluczowe dla zrozumienia etapów ewolucji masywnych gwiazd i samych mechanizmów eksplozji”, mówi Yaron.
W danych Kecka naukowcy znaleźli odciski chemiczne silnie zjonizowanego tlenu i innych materiałów.
„Złapaliśmy to wydarzenie na najmłodszym i najgorętszym etapie i zobaczyliśmy wszystko, zanim materiał wylał się z gwiazdy” - powiedział. „Takie obserwacje są ważne dla teoretyków i twórców modeli ewolucji gwiazd. Przecież zapewnia wyświetlanie dokładnych mechanizmów, które wpływają na ostatnie etapy. ”
