Elliptical elegance

Elliptical elegance

Ten głęboki obraz obszaru niebieskiego wokół eliptycznej galaktyki NGC 5018 oferuje zapierający dech w piersiach widok cienkich strumieni gwiazd i gazu. Delikatne cechy wskazują na oznaki galaktycznego kontaktu i dostarczają istotnych informacji o strukturze i dynamice wczesnych galaktyk.

Obraz pokazuje ogromną różnorodność jasnych galaktyk z nadrukowanym VST. Jest to 2-6-metrowy mechanizm przeznaczony do fotografowania nieba w świetle widzialnym. Funkcje rozproszonych galaktyk pozwalają naukowcom zidentyfikować najdrobniejsze szczegóły struktury galaktycznej.

Bardzo duży teleskop (VLT) jest w stanie szczegółowo zbadać bardzo słabe obiekty astronomiczne. Naukowcy chcą jednak zrozumieć, jak powstaje ogromna różnorodność galaktyczna, więc są zmuszeni zwrócić się do innego rodzaju teleskopu o dużym polu widzenia. To jest ankieta VLT (VST). Został stworzony, aby eksplorować ogromne połacie dziewiczego chilijskiego nieba, oferując szczegółowe badania astronomiczne półkuli południowej.

Potężne właściwości geodezyjne VST doprowadziły do ​​wczesnej eksploracji (VEGAS) w celu zbadania kolekcji galaktyk eliptycznych na półkuli południowej. Z pomocą czułego detektora, OmegaCAM udało się uzyskać migawkę różnych galaktyk w innym środowisku. Jedną z nich była NGC 5018, mlecznobiała galaktyka w pobliżu środka kadru. Mieszka na terytorium Dziewicy i początkowo przypomina rozproszoną plamę. Bliższe zbadanie ujawnia słaby strumień gwiazd i gazu - pływowy ogon rozciągający się na zewnątrz z eliptycznej galaktyki. Subtelne cechy galaktyczne, takie jak ogony pływowe i przepływy gwiazd, są ważnymi oznakami galaktycznych kontaktów i umożliwiają zrozumienie ich struktury i dynamiki.

Oprócz 400-megapikselowej galaktyki w Drodze Mlecznej znajdują się kolorowe odmiany jasnych gwiazd pierwszego planu. Te gwiazdy, takie jak jasnoniebieski HD 114746 (bliżej środka), nie są uważane za obiekty tego astronomicznego portretu, ale znajdują się między Ziemią a odległymi badanymi galaktykami. Mniej widoczne są ślady pozostawione przez asteroidy Układu Słonecznego. Tuż poniżej NGC 5018 pokazano słabe pasmo wykonane przez asteroidę 2001 TJ21 (110423) przechwycone przez kilka kolejnych obserwacji. Po prawej znajduje się kolejna asteroida - 2000 WU69 (98603) (lewa ścieżka).

Komentarze (0)
Szukaj