Głowa i ogon w galaktycznym krajobrazie

Głowa i ogon w galaktycznym krajobrazie

Astronomowie wykorzystali dane z obserwatorium rentgenowskiego NASA Chandra, aby uzyskać ten niesamowity obraz gigantycznego ogona gorącego gazu, który rozciąga się na milion lat świetlnych za galaktyczną grupą. Takie odkrycia pozwalają naukowcom lepiej zrozumieć środowisko i warunki, w których rozwijają się największe struktury wszechświata.

Gromady galaktyczne uważane są za największe struktury Wszechświata, utrzymywane przez grawitację. Są w stanie pomieścić setki i tysiące pojedynczych galaktyk, ale lwia część masy spada na gorący gaz, który emituje promieniowanie rentgenowskie i ciemną materię. Jak rosły te giganty?

Nowy obraz pokazuje jeden ze sposobów: wychwytywanie galaktyk przez potężną grawitację gromady. Po lewej stronie widać panoramiczną panoramę gromady Abell 2142. Zawiera ona setki galaktyk osadzonych w gazie z podgrzaniem miliona stopni (fioletowy - przegląd Chandry). Centrum gromady galaktycznej znajduje się w środku promieniowania fioletowego (dolna część ramy). Wyświetlany jest tutaj tylko najgęstszy gorący gaz, co oznacza, że ​​zapalniczka (dalej od środka) nie jest pokazywana przy emisji fioletu. Jasny ogon RTG (u góry po lewej) jest skierowany bezpośrednio na Abell 2142. Po prawej stronie bliżej przyjrzeć się strukturze ogona. Grupa galaktyk (cztery jasne) znajduje się w pobliżu głowy. Kierunek ogona i ostra krawędź czołowa gorącego gazu wokół grupy galaktycznej wskazują, że grupa spada prawie bezpośrednio do środka Abell 2142. Ramki optyczne i rentgenowskie pokazują duże widoki czterech galaktyk (G1, G3, G4 i G5). G2 stał się tłem, a nie członkiem grupy.

Głowa i ogon w galaktycznym krajobrazie

Gdy grupa galaktyczna wpada bezpośrednio do Abell 2142, część gorącego gazu zostaje wyeliminowana. W miarę oddalania się gazu tworzy on prosty i stosunkowo wąski ogon, który rozciąga się na ponad 800 000 lat świetlnych. Kształt ogona sugeruje, że pola magnetyczne wokół niego działają jak tarcza.

Spód ogona rozbłyska bardziej na górze. Taka asymetria może pojawić się z powodu błysku z supermasywnej czarnej dziury w jednej z galaktyk w grupie lub z połączenia galaktyk. Takie wydarzenia prowadzą do tego, że niektóre części gazu będą wypychać znacznie łatwiej.

Głowa i ogon w galaktycznym krajobrazie

Nowe odkrycia Chandry potwierdzają również, że dwie z czterech jasnych galaktyk G3 i G4 mieszczą szybko rosnące supermasywne czarne dziury. Źródła te ściśle pokrywają się z wizerunkiem Chandry.

Komentarze (0)
Szukaj