Spowolnienie rotacji komety podczas zbliżania się do Ziemi

Spowolnienie rotacji komety podczas zbliżania się do Ziemi

Zeszłej wiosny badacze z Obserwatorium Lowella obserwowali kometę 41P / Tuttle-Giacobini-Cresac. Zauważyli, że jego prędkość obrotowa gwałtownie zwalnia. Przeniosła się z 24 godzin do 48 godzin. Jeśli będzie to kontynuowane w przyszłości, obiekt może po prostu zatrzymać się i zacząć obracać w przeciwnym kierunku.

41R to kometa krótkoterminowa, która spędza 5,4 roku na orbicie krążącej wokół Słońca. W 1858 r. Znalazł go H. Tuttl, aw 1907 r. M. Giacobini ponownie go odkrył. W 1951 r. Został wznowiony przez K. Kresaka. Naukowcy rozważali obiekt do początku 2017 roku, kiedy to przeleciał na odległość 21 milionów kilometrów od nas. Rdzeń wydawał się stosunkowo nieaktywny i osiągnął 1,4 km szerokości. Od marca do maja obiekt był oddalony o 30 milionów km, co umożliwiło szczegółowe zbadanie komety.

Spowolnienie rotacji komety podczas zbliżania się do Ziemi

Kometa 41P / Tuttl-Jacobini-Kresak została schwytana 19 marca 2017 r. Za pomocą teleskopu Discovery Channel. Większość emisji komy została sztucznie usunięta, aby zademonstrować strukturę dżetów. Różnica między dwoma strzałami wynosi 6 godzin. Słaby strumień na lewo zwiększa się wraz z nadejściem promieni słonecznych, a drugi znika, gdy źródło porusza się w nocy. Okres rotacji wynosi 24 godziny i został zwiększony do 27 godzin w ciągu 10 dni Komety są pozostałością po powstaniu naszego systemu, ale ponad 4,5 miliarda lat bardzo się zmieniły. Zbliżając się do Słońca, lód na powierzchni topi się, a strumienie pyłu i gazu są uwalniane, rozciągając się na tysiące kilometrów. Tworzą śpiączkę i ogon. Najczęstszym gazem jest rodnik cyjanogenny.

Naukowcy zmierzyli ruch dwóch dysz cyjanogennych w 41 P i zauważyli, że okres rotacji zwolnił z 24 godzin do 48. roku. Nikt nie spodziewał się tak szybkiego spadku prędkości. Odkrycia wskazują, że kometa ma niezwykle wydłużony upośledzenie, niską gęstość, a strumienie są blisko końca ciała.

Jeśli przyszłe przeglądy obliczą wielkość rdzenia, możliwe będzie ustalenie granicy gęstości wewnętrznej siły obiektu. Pozwala to jednak spojrzeć w przeszłość. Jeśli kometa zachowywała się na poprzednich orbitach, jądro mogło pęknąć, zwiększając jasność na krótki okres. Podobny wybuch odnotowano w 2001 roku.

Komentarze (0)
Szukaj