Naukowcy próbują ustalić datę najwcześniejszych form życia w królestwie zwierząt.
Dostępne dowody sugerują, że mikroby istniały na naszej planecie jeszcze 3,7 miliarda lat temu (miliard lat po powstaniu Ziemi). Jednak szczątki zwierząt w zapisie kopalnym pojawiają się zaledwie 600 milionów lat temu w okresie ediakarskim. Chociaż istnieją pośrednie oznaki, że życie zwierząt zaczęło się znacznie wcześniej.
Naukowcy próbują ustalić datę pojawienia się najwcześniejszej formy życia w królestwie zwierząt, ale bez rzeczywistej obecności ciała mogą polegać jedynie na autorytecie „odcisku” skamieniałości, aby udowodnić obecność zwierzęcia jako śladu, zadrapania, jakiegoś znaku lub nawet dziury. Niektórzy twierdzą, że znaleźli ślady dawnych skamieniałych zwierząt pozostawionych ponad miliard lat temu. Z tego powodu pojawiają się spory o to, czy te zwierzęta mogły istnieć tak wcześnie. Istnieją również kopalne ślady stóp i miękkie zwierzęta z okresu ediakarskiego. Dlatego zrozumienie tych odcisków jest bardzo ważne dla badań wczesnych zwierząt.
Giulio Mariotti, oceanograf z Louisiana State University i jego koledzy zbadali zwierzę (rzekome ichnofossile są skamieniałymi śladami) z okresu ediakarskiego i odkryli, że niektóre z nich mogą być pochodzenia mikrobiologicznego. Wyniki te zostały opublikowane w artykule „Mikrobiologiczne pochodzenie wczesnych ichnofossili” w czasopiśmie Sedimentary Research, w którym rodzi się pytanie, czy ich ich skamieniałości są wiarygodne jako dowód wczesnego życia zwierząt.
Wiele śladów skamieniałych zwierząt Ediacariańskich znajduje się w „zmarszczkach” struktur ”- małych grzbietach i dołach, uznawanych za ślady dawnych mat drobnoustrojowych. Maty drobnoustrojowe składają się z warstw mikroorganizmów. Ponadto skamieniałe maty są jednym z najwcześniejszych wyraźnych oznak życia mikrobiologicznego. Były szeroko rozpowszechnione w prekambrze. Jest to okres, w którym życie zwierząt stało się niezwykle rozpowszechnione i zróżnicowane. Ale maty nie były już w stanie rozkwitać na niektórych obszarach morskich, gdy liczba wypasanych zwierząt stała się bardziej obfita i zniszczyły te struktury. Mariotti i jego koledzy opracowali eksperyment, próbując odtworzyć ślady rowków i dziur, jak ślady kopalne. Zrobili to, przesuwając agregaty drobnoustrojów (małe skupiska drobnoustrojów, które są bardziej piaszczyste, ale mniej gęste) przez piasek na dnie zbiornika wodnego za pomocą fal. Ze względu na niską gęstość przemieszczali się po piasku na dnie zbiornika z bardzo niskim zużyciem energii z fal.
Użycie fal o niskiej energii jest ważne, ponieważ wyższa energia wymaże ślad pozostawiony na piasku. Powstało wiele utworów różniących się w zależności od warunków fal i wielkości jednostki. Niektóre z nich były niezwykle podobne do tych, które teraz uważa się za ślady ediacaran. A to oznacza, że niektóre z nich nie są skamielinami, ale po prostu ruchem agregatów drobnoustrojów.
Ale oprócz ścieżek eksperyment powtórzył również strukturę zmarszczek na piasku. Agregaty tworzą pomarszczoną strukturę, gdy są mniejsze niż amplituda fali, podczas gdy ślady tworzą się, gdy agregaty są większe niż amplituda fali.
Badanie to niekoniecznie wskazuje, że wszystkie wczesne skamieniałości były śladami agregatów drobnoustrojów. Jednak naukowiec przedstawił wiarygodne alternatywne wyjaśnienie dla tych, które występują wraz z pomarszczonymi strukturami. Zatem ślady aktywności życiowej z okresu ediakarskiego lub wczesnego czasu można postrzegać ze sceptycyzmem, podczas gdy nie jest możliwe wykluczenie agregatów drobnoustrojów jako przyczyny ich wystąpienia.
Ślady stworzone przez agregaty i zwierzęta można w niektórych przypadkach rozróżnić, jeżeli występują pewne charakterystyczne cechy. Niestety, większość najbardziej charakterystycznych cech tego okresu jest bardzo rzadka. Znacznie łatwiej jest odróżnić młode ślady kopalne od śladów skumulowanych. „Jest znacznie więcej dowodów na to, że ostatnie utwory zostały utworzone przez zwierzęta”, mówi Mariotti. Ślady powstałe w okresie ediakarskim są bardziej złożone ze względu na ich trójwymiarowość. Oznacza to, że znajdują się w osadach osadowych, takich jak tunele, i nie mogą być odtwarzane przez ruchome agregaty. „Łatwiej jest rzucić wyzwanie starym torom, ponieważ mają mniej informacji pomocniczych” - powiedział.
Tworzenie i ewolucja wczesnego życia na Ziemi jest ważnym pytaniem, które pomoże zrozumieć, czy życie może istnieć na innych planetach. Aby to zrobić, musimy udowodnić, że najwcześniejsze zwierzęta na Ziemi były podobne. Miriotti planuje zbadać geometrię skumulowanych śladów i zobaczyć, jak dobrze ślady zwierząt są zachowane w osadach, które mają mnóstwo drobnoustrojów, i porównać z tymi, w których w ogóle nie ma mikrobów. Ma nadzieję, że pomoże to odróżnić prawdziwe skamieniałości od skumulowanych śladów.
