Ten niesamowity odwrócony obraz został wykonany przez Mars Express podczas kalibracji kamery, gdy urządzenie przeleciało nad biegunem północnym (poniżej) i równikiem (powyżej)
Jak poruszać się w przestrzeni? Zazwyczaj planety są pokazane z biegunem północnym u góry i biegunem południowym u dołu. Ale na tym wspaniałym zdjęciu, uzyskanym przez Mars Express, północ znajduje się na dole, a linia równikowa jest na górze.
Obraz został wykonany 19 czerwca, aby skalibrować aparat o wysokiej rozdzielczości, a samo urządzenie przeniosło się z północy na południe. Dziewięć kanałów zostało wysłanych na planetę, aby wyświetlić duży obszar o takich samych warunkach oświetleniowych. Jednocześnie kamera została przesunięta na horyzont, a nie po prostu skierowana na powierzchnię, jak zwykle się robi.
W rezultacie możliwe było uzyskanie rzadkiego szerokokątnego widoku planetarnego z oświetlonym horyzontem w pobliżu równika (powyżej) i zacienionym biegunem północnym (poniżej). Na początku okresu wiosennego czapka polarna składała się z lodu i kurzu. Zimowy tlenek węgla już wyparował i przeszedł ze stanu stałego do stanu gazowego. Lód wodny powtarza się tak samo, uwalniając ogromną ilość wody do warstwy atmosferycznej.
To jest podstawowa mapa misji Wikingów. Pokazuje ustawienie powiązanych obrazów (centralny owal). Seria wulkanów zlokalizowanych poza główną ramą.
Panorama na południu ma jedne z największych wulkanów planetarnych na terytorium Tarsis. Wznosi się 5 km powyżej średniej szerokości geograficznej planety, a wulkany osiągają 10-22 km. Góra Olimp znajduje się poza zasięgiem wzroku, dzięki czemu w centrum wznosi się Alba o średnicy 1000 km.
Zauważalne równoległe wzory liniowe, których powstanie związane jest z naprężeniami tektonicznymi wypukłości Tarsisa. Gdy magma gromadziła się w pierwszych miliardach lat, skorupa się rozciągała. Później doszło do błędów spowodowanych osiadaniem.
Oto połączone zdjęcia, podkreślające całkowity obszar (centralny owal). Kolory reprezentują wysokość krajobrazu: fioletowe i niebieskie są najniższymi obszarami, a czerwone, brązowe i białe są wysokie
Kilkadziesiąt kilometrów od horyzontu widać cienkie warstwy chmur. Można było zobaczyć wulkany Uran, kopułę Kernavsky i kopułę Tarsis. Średnica rozciągnięta na 60-150 km, a wysokość - 5-8 km.
