Obraz pokazuje intensywność dżetów i wirów na północnym umiarkowanym Jowiszu. 23 maja 2018 r. Sonda Juno przechwyciła ten kolorowy obraz podczas swojego 13. lotu. W tym czasie odległość wynosiła 7900 km od pochmurnych szczytów na 41 ° szerokości geograficznej północnej.
Północna strefa umiarkowana jest czerwono-pomarańczowym pasmem po lewej stronie centrum. Obraca się w tym samym kierunku co planeta i działa głównie cyklonicznie. Oznacza to, że formacja obraca się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. W pasie widać dwa antycyklony (szary).
Na lewo od pasa znajduje się jaśniejszy pas (północna strefa umiarkowana) z wysokimi chmurami, którego pionowe ukształtowanie podkreśla niski kąt światła słonecznego w pobliżu terminatora (linia oddzielająca oświetloną część od ciemności). Chmury powstają prawdopodobnie z kryształów lodu amoniakalnego lub kombinacji lodu i wody amoniakalnej. Naukowcy uważają, że duże ciemne obszary to miejsca, w których chmury znajdują się głębiej (obserwacje IR). Założenie jest oparte na eksperymencie Juno JIRAM i obserwacjach w środowisku lądowym.
Jasna pasiasta struktura jest widoczna po prawej stronie jasnej strefy i dalej na północ. Możesz zobaczyć obszar poszczególnych cyklonów, na przemian z mniejszymi ciemniejszymi antycyklonami.
