Mglista para została zauważona w Małym Obłoku Magellana, działającym jako kapsuła czasu z wcześniejszej ery kosmicznej.
Droga Mleczna jest największą galaktyką „w regionie”, ale nie oznacza to, że jest sama. Dzięki potężnemu wpływowi grawitacji zmagał się z kilkoma mniejszymi galaktykami w procesie ewolucji 13 miliardów lat temu, które pozostają na swojej orbicie do dnia dzisiejszego. W końcu te „satelity” przypominają galaktycznego potwora, ale Kosmiczny Teleskop Hubble'a zdołał powiększyć środek jednego z nich i uzyskać kolorowe zdjęcia mgławicy w okresie świątecznym.
Są to dwie nakładające się mgławice wewnątrz Małego Obłoku Magellana (MMO), galaktyki karłowatej znajdującej się nieco mniej niż 200 000 lat świetlnych od Ziemi. Astronomowie często badają MMO (i jego starszego brata Wielki Obłok Magellana), ponieważ można go łatwo oglądać na półkuli południowej. Ponieważ są bardzo blisko, obserwatoria takie jak Hubble mogą badać gwiazdy i mgławice w nich. W tym przypadku zademonstrowano mglistą parę NGC 248.
Pierwotnie odkryta przez angielskiego astronoma Johna Herschela w 1834 r. NGC 248 to dwie chmury wodoru świecące pod wpływem ciepła emanującego z gwiazd, które zawierają. Chociaż ten piękny wakacyjny obraz nie był jedynym celem obserwacji. W ramach projektu badania ewolucji pyłu i gazu Małego Obłoku Magellana (SMIDGE) naukowcy chcieli zrozumieć, dlaczego inne galaktyki poza Drogą Mleczną są tak wyczerpane pyłem, podczas gdy Droga Mleczna nie ma żadnych problemów. IMO zawiera 10–20% ilości pyłu w naszej galaktyce, a SMIDGE próbuje dowiedzieć się, dlaczego jest w nim tak mało ciężkich pierwiastków, które są potrzebne do wytworzenia obfitości pyłu. To tak, jakby ta mała galaktyka satelitarna była pozostałością naszego starożytnego wszechświata, nawet zanim zostały rozłożone ciężkie pierwiastki, które wypełniały tak duże obiekty jak Droga Mleczna. Istnieje zatem nadzieja, że otrzymamy jeszcze więcej wskazówek na temat tego, jak powstała nasza galaktyka i dlaczego różni się ona od tych starożytnych obiektów karłowatych. ”
„To ważne dla zrozumienia naszej historii”, mówi naczelna badaczka Karin Sandstrom z University of California w San Diego. - „Pył jest niezbędnym składnikiem zasady galaktyki i powstawania gwiazd”.
