Nowe dowody lodowatego wulkanizmu planety karłowatej (kriowulkanizm) uzyskano z sondy kosmicznej NASA Dawn orbitującej Ceres.
W Ceres szaleją wulkany. Ale zamiast ognistego lodu lawy i solanki wybucha. Wcześniej Dawn zidentyfikowała dziwną górę i inne cechy, które wydawały się tworzyć lodowaty wulkan.
Teraz naukowcy z Instytutu Badań Układu Słonecznego. Max Planck (MPS) znalazł dowody na to działanie w kraterze uderzeniowym Occator, którego centralny otwór zawiera jasny zmineralizowany materiał pokrywający go, tworząc podniesioną kopułę.
Naukowcy zdali sobie sprawę, że substancja solna jest młodsza niż sam krater: w przeciwieństwie do 30-milionowego właściciela materiał ma zaledwie 4 miliony lat. Oznacza to, że sole mineralne są podawane z dna powierzchni, podobnie jak ziemska magma. Podobne kriowolkanizmy zaobserwowano również w Plutonie i Enceladusie Saturnie. Ceres - najbliższy obiekt, na którym zauważono aktywność.
Dawn śledzi Ceresa od dwóch lat. W tym czasie naukowcy z MPS otrzymali dowody złożonej aktywności na powierzchni: lawiny, pęknięcia, młodsze i mniejsze kratery.
„Dane te pozwalają nam prześledzić pochodzenie i ewolucję kraterów bardziej niż kiedykolwiek”, powiedział główny autor Andreas Natus.
Fałszywy kolor mozaiki pokazuje wnętrze krateru Okupatora, jak również jasną kopułę solonego materiału widzianą z lewej strony. Centralna kopuła ma około 2,9 km średnicy i wznosi się do 1300 stóp (400 m).
Krater znajduje się na półkuli północnej i ma średnicę 57 mil (92 km). W środku znajduje się dół o szerokości 7 mil w centrum, a jego brzeg wznosi się na 750 metrów nad powierzchnią. Wewnątrz dołu znajduje się jasna kopuła o długości 2,9 km, wykonana z młodszego materiału. Dane z kamer na podczerwień pokazują, że zawiera sole - węglany.
Powód, dla którego naukowcy uważają, że kopuła kriowolkaniczna przed nimi, a nie coś ukrytego pod miejscem krateru, wynika z tego, że późniejsze ataki nie stworzyły takiego materiału.
Aby oszacować wiek krateru i kopuły, zespół musiał obliczyć liczbę kraterów w okolicy. Duża liczba wskazuje, że ta strona jest starsza i dłuższa.
Zwiększyło to prawdopodobieństwo, że wstrząs, który spowodował krater Orratora, pozwolił roztworowi soli zbliżyć się do powierzchni i spowodować wybuch.
