OmegaCAM w Very Large Telescope otrzymał ten jasny widok na gwiazdową hodowlę SH2-29. Olbrzymi obraz pozwala zobaczyć różne zjawiska astronomiczne, w tym chmury pyłu i gazu, odbijające, pochłaniające i emitujące światło gorących gwiazd dzieci.
Niesamowity widok SH2-29 zdołał uzyskać OmegaCAM na teleskopie Very Large Telescope. Skala zasięgu umożliwiła ustalenie różnych obiektów astronomicznych, w tym chmur pyłu i gazu. Odbijają, pochłaniają i emitują blask gorących młodych gwiazd mgławicy.
SH2-29 to międzygwiezdna chmura zjonizowanego gazu wypełniona odcinkami narodzin gwiazd. Odległa od nas 5500 lat świetlnych i żyje na terytorium Strzelca. Sekcja gwiazdowa NGC 6559 (mgławica w środku kadru) również jest tu skupiona.
Mgławica centralna jest najjaśniejszą cechą SH2-29. Rozciąga się zaledwie na kilka lat świetlnych, ale demonstruje chaos stworzony przez wschodzące gwiazdy. Obiekty na zdjęciu nie więcej niż 2 miliony lat i uwalniają wysokoenergetyczne strumienie promieniowania. Ta energia świeci otaczający pył i gaz. Można zauważyć wgłębienie wyrzeźbione przez energetyczny binarny układ gwiazd. Wgłębienie rozszerza się, dzięki czemu materiał międzygwiezdny gromadzi się i tworzy czerwoną łukowatą linię.
Kiedy gwiezdne światło UV atakuje międzygwiezdny pył i gaz, energia sprawia, że świecą one nawet jaśniej. Rozproszona czerwona luminescencja jest wytwarzana przez emisję gazowego wodoru, a niebieskie migotanie to odbicie i rozpraszanie małych cząstek pyłu. Możesz zobaczyć i wchłonąć. Obszary pyłu blokują światło i blokują gwiazdy z obserwacji Ziemi.
SH2-29 to wyjątkowy obszar do odkrycia, ponieważ jest pełen zjawisk fizycznych. Warto pamiętać, że region jest pełen młodych masywnych gwiazd. Szybko giną i wybuchają w postaci supernowych. Oznacza to, że po dziesiątkach milionów lat ten obraz zniknie, pozostawiając gromadę otwartą.
Do obserwacji wykorzystano OmegaCAM, który jest w stanie pokryć obszary niebieskie 300 razy więcej niż pozwalają na to możliwości Hubble'a. Ale najcenniejszą rzeczą jest zdolność kamery do przechwytywania czerwonej linii widmowej H-alfa (powstającej, gdy elektron wewnątrz atomu wodoru traci energię).
