Chmura molekularna Oriona to kompleks złożony z gorących młodych gwiazd, mgławic i ciemnych obszarów pyłu i gazu. Cały ten masyw znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona. Dwie szczególnie godne uwagi formacje to Mgławica Oriona i Mgławica Koński Łeb, odległe o 1500 lat świetlnych.
Pomimo popularności i bliskości, tego kompleksu nie można nazwać szczegółowym badaniem. Na przykład region narodzin gwiazd. Wiemy tylko o małych procesach, ale zapominamy o turbulencjach i polach magnetycznych, które również mogą mieć znaczący wkład. I moglibyśmy zbadać te problemy bardziej szczegółowo, gdyby mgławica nie była pokryta kurzem.
Niedawno 14 astronomów zdecydowało się na użycie milimetrowego teleskopu IRAM, aby w pełni zbadać chmurę molekularną Orion-B. Jest to typowy obszar formowania się gwiazd, dlatego jest przydatny jako szablon do zbadania reszty. Tym razem naukowcy chcieli stworzyć skalę liniową, aby uzyskać prawidłowe charakterystyki procesu narodzin gwiazdy. Badanie wykazało szczegółowo związek między gazem i pyłem, a nawet pokazało, jak zmieniające się natężenie linii molekularnych ujawnia warunki fizyczne. Wizualnie znika w miejscach. Co więcej, linie stają się prawie nieprzezroczyste nawet dla detektorów podczerwieni. Zauważalne jest również, że w niektórych miejscach występuje poważny zanik gazu cząsteczkowego. Naukowcy uważają, że związek między promieniowaniem liniowym a ośrodkiem formującym gwiazdę jest znacznie bardziej skomplikowany niż wcześniej sądzono. Podkreślili także znaczenie lokalnej analizy chemicznej dla określenia intensywności promieniowania.
