Jeśli dzisiaj miałeś trudny dzień, wyobraź sobie siebie w miejscu podwójnej gwiazdy, której „partner” eksplodował i zamienił się w supernową. Być może po tym twoje własne problemy nie będą tak straszne ...
Obserwatorium rentgenowskie Chandra i kilka innych teleskopów naziemnych umożliwiło szczegółowe zbadanie pozostałości supernowej DEM L241 - skupiska świecącego gazu i pyłu. Astronomowie odkryli w nim „zmiętą” gwiazdę, która w przeszłości była częścią systemu binarnego i zdołała przetrwać po wybuchu sąsiada.
Resztka supernowej DEM L241 Układ znajduje się w galaktyce karłowatej Wielkiego Obłoku Magellana w odległości 199 tysięcy lat świetlnych od Ziemi. Uważa się, że pozostałości supernowej nie stygną przez setki lat. To sprawia, że są idealnym „celem” dla Obserwatorium Chandra, które rejestruje kosmiczne promieniowanie gamma.
Gwiazdy zamieniają się w supernowe pod koniec swojego „cyklu życia”, kiedy wyczerpują się paliwa wodorowe, kurczą się, a następnie eksplodują, uwalniając ogromne ilości energii. Błysk trwa zaledwie kilka dni, po czym supernowa staje się czarną dziurą lub gwiazdą neutronową. Obecnie system DEM L241 jest tylko trzecim przypadkiem wykrycia takich obiektów wraz ze zwykłą gwiazdą.
Duży Obłok Magellana
Zdjęcia rentgenowskie zarejestrowane przez teleskop Chandry wykazały, że pozostałości supernowych są bogate w tlen, neon i magnez. Zawartość tych elementów wskazuje, że eksplodowana gwiazda przekroczyła Słońce o 25-40 razy w masie.
Okres obiegu ocalałej gwiazdy wokół „partnera” wynosi tylko 10 dni. Korzystając z sieci naziemnych teleskopów, które śledzą oscylacje prędkości orbitalnej, astronomowie mają nadzieję dowiedzieć się dokładnie, który obiekt - gwiazda neutronowa lub czarna dziura - tworzy towarzystwo „ocalałej” gwiazdy. W odległej przyszłości zamieni się również w supernową, a układ podwójny stanie się parą supermasywnych obiektów.
