Wielki Obłok Magellana żyje w odległości 160000 lat świetlnych. To jeden z najbliższych satelitów naszej galaktyki. Ta śpiączka jest przystanią dla olbrzymiego regionu narodzin gwiazd, Mgławicy Tarantula. Teleskop Hubble'a był w stanie wychwycić różne strumienie gazu, a także niezwykłą strukturę pęcherzyków.
Z powodu jej wyglądu nazywano ją także komórkami mgławicy. Znaleziono podczas wyświetlania najbliższej supernowej SN1987A. W latach 90. kształt mgławicy rodził wiele pytań. W 2010 r. Do badania wykorzystano model komputerowy i stwierdzono, że wpływ dwóch supernowych wpłynął na „wygląd”. Okazało się, że druga eksplozja przebiła już rozszerzającą się powłokę pierwszej.
