Pluton ustanowił się jako zróżnicowany, dynamiczny i ekscytujący świat, pełen dziwnych zjawisk, z którymi naukowcy planetarni ciągle mają problemy, próbując je wyjaśnić. A teraz odkryli osobliwość lodową, która podkreśla jeden z kluczowych procesów, dzięki którym ta zaskakująco młoda powierzchnia planety karłowatej powstała.
Ostatnio obrazy o dużej ekspansji wysyłane na Ziemię z misji New Horizons NASA, która uchwyciła szum Plutona 14 lipca 2015 r., Wyjaśniają, że kawałek lodu został wyrwany z powierzchni Plutona. W zachodniej równinie zwanej Niziną Piri nie ma górnych warstw metanu, którego cechą szczególną jest wzbogacenie w lód wodny.
Dalej od Równiny Piri jest bardzo stary teren z kraterami zwanymi Vega Terra, oddzielonymi od młodej równiny skałami (lub „półkami”). Niektóre z nich wydają się zrywać, tworząc pojedyncze wzgórza (lub „góry stołowe”). Ale co doprowadziło do tej luki? Dlaczego powierzchnia bogata w warstwy lodu metanowego została odcięta od skał, ustępując miejsca nizinnej równinie z lodem wodnym?
Według naukowców odpowiedź prawdopodobnie leży w tym, jak różne rodzaje lodu reagują w ekstremalnych warunkach po podgrzaniu.
Jak możemy przypuszczać, Pluton jest zimnym miejscem. Chociaż to oblodzenie jest dalekie od stanu statycznego. Substancje chemiczne, które są zwykle na Ziemi w stanie gazowym lub ciekłym na Plutonie, są przekształcane w stałe warstwy lodu. Kiedy świat otrzymuje nawet najmniejsze ilości ciepła, substancje lotne - takie jak metan lub lód amoniakalny - sublimują.
Sublimacja zachodzi pod ciśnieniem atmosferycznym lub w niskiej temperaturze (lub obu tych opcjach). Na przykład woda lodowa, gdy ciśnienie na poziomie morza zmienia się w ciecz, a następnie po podgrzaniu zamienia się w parę (lub gaz). Na Plutonie, z powodu zimna i ciśnienia poziomu próżni, woda w stanie ciekłym w ogóle nie występuje, a ogrzany lód natychmiast sublimuje od ciała stałego do gazowego. I okazuje się, że tak się dzieje z lodem metanowym na Równinie Piri. Wszystko wyjaśnia proces sublimacji w cienkiej atmosferze planety, która prawdopodobnie przyczynia się do cyklów atmosferycznych lodu powierzchniowego planety karłowatej.
Jest to porównywalne z faktem, że Pluto otrzymał odmładzający peeling do twarzy. Przez miliony lat jego powierzchnia jest lekko podgrzewana z naszego odległego słońca, a lód powierzchniowy podczas sublimacji tworzy nowe obiecujące regiony, wolne od starożytnych kraterów.
