Kolorowy obraz warstw zamglenia w atmosferze Tytana.
Grupa naukowców z Francji i Meksyku stworzyła modele komputerowe symulujące warunki na największym satelicie Saturna Titan. Wyniki pokazały, że niektóre wyspy powierzchniowe mogą być przepływami pęcherzyków.
Poprzednie badania mówiły, że morza satelity składają się z metanu, a atmosfera jest azotem. Ponadto obrazy aparatu Cassini wykazały, że wyspy mogą się pojawiać i znikać w określonych odstępach czasu. Szczegółowe badanie wykazało, że przyczyną nie była zmiana poziomu morza. Dlatego przyjęto, że są to tylko bąbelki, które pękają podczas spływania. Dlatego naukowcy postanowili przetestować tę teorię na modelach komputerowych.
Okazało się, że ten pomysł ma solidne podstawy, a wyspy mogą być strumieniami bąbelkowymi. Pływy, wiatr, a nawet zmiany temperatury atmosferycznej na Tytanie mogą powodować mieszanie się azotu z metanem i tworzenie pęcherzyków etanu (różnica ciśnień na różnych głębokościach powoduje, że składniki dzielą się i tworzą gazowe pęcherzyki azotu wznoszące się nad powierzchnią). Naukowcy powiedzieli również, że będą mieli wysoki poziom współczynnika odbicia, co oznacza, że są łatwo wychwytywani przez detektory Cassini.
Materiał radarowy Cassiniego pokazuje dziwną formację wyspy na jednym z mórz węglowych Titan, która zmieniła się z czasem (po lewej).
Zauważyli również, że jeśli teoria bąbelków jest prawidłowa, konieczne jest stworzenie podziemnego pojazdu do zbadania ich (jeśli agencje kosmiczne planują wysłać tam misję).
