Jeśli mówimy o zjawisku kosmicznym, „chmura” różni się od białych formacji, do których jesteśmy przyzwyczajeni na niebie. Mówimy o chmurach molekularnych o dużej skali - obiektach przestrzennych reprezentowanych przez cząsteczki wodoru i atomy helu, w których pojawiają się nowe planety i gwiazdy. Masy mogą być milion razy większe niż słońce i rozciągać się na setki lat świetlnych.
Jedną z najbliższych chmur jest W51, która znajduje się w odległości 17000 lat świetlnych. W nowym złożonym obrazie można skręcić wysokoenergetyczną produkcję z gwiaździstej ziemi hodowlanej, w której promienie rentgenowskie Chandry są niebieskie. Przez 20 godzin obserwacji zarejestrowano 600 młodych gwiazd oraz rozproszone promienie X gazu międzygwiezdnego, którego temperatura osiągnęła milion stopni.
Światło podczerwone teleskopu Spitzera jest przesyłane do żółto-zielonego i wyświetla chłodne gazy i gwiazdy. W51 ma kilka skupisk młodych gwiazd. W centralnym (G49.5-0.4) jest ponad 100 źródeł promieniowania rentgenowskiego.
Widmo rentgenowskie
Na zdjęciu chmura molekularna wypełnia całe pole widzenia, ale są duże obszary niedostępne dla Chandry, ponieważ mają one niższą energię gorącego gazu międzygwiazdowego. Uważa się, że gęste obszary z zimnym materiałem wyparły gorący gaz lub zablokowały promieniowanie rentgenowskie.
Wybitnym źródłem jest masywna gwiazda otoczona słabszymi. To pokazuje, że masywne gwiazdy mogą być tworzone w izolacji. Niedaleko od centrum znajduje się inna młoda gromada z systemem gwiezdnym, która tworzy niezwykle dużą część promieniowania rentgenowskiego energii. Chociaż żadna teoria nie może wyjaśnić, jak to się dzieje, to najprawdopodobniej mówimy o dwóch młodych masywnych gwiazdach. Takie silne promienie powinny zmienić chemię cząsteczek i stworzyć nieodpowiednie środowisko do tworzenia planet.
