2 miliardy lat temu ogromny kamień kosmiczny (10 km) uderzył w skałę w pobliżu miejsca zwanego Sudbury. Obecnie naukowcy z uniwersytetów zachodnich i portsmouth badają szczegóły wpływu za pomocą technologii pomiaru otaczających kryształów.
Jest to nowa technika, która może określić datę wpływu. Ale są to tylko pierwsze kroki, ponieważ w bardziej szczegółowym rozumieniu możliwe jest ujawnienie dokładnego czasu pojawienia się życia, zarówno na naszej planecie, jak i ewentualnie na innych.
Zdajemy sobie sprawę, że nie mogło się to zdarzyć, gdy powierzchnia okresowo ulegała atakowi meteorytów we wczesnych latach naszego systemu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, kiedy się zatrzymali, co pomoże zrozumieć, jak tu dotarliśmy i skąd pochodzimy.
Naukowcy zastosowali nowe metody wizualizacji do obliczenia nanostruktury atomowej starożytnych kryształów w obszarze oddziaływania. Analizę rozpoczęto w kraterze Sudbury (szerokość - 150 km). Fale uderzeniowe zdeformowały minerały, w tym małe kryształy otaczające ślady radioaktywnego uranu i ołowiu. Mogą być używane jako miniaturowe zegary do pomiaru geologicznej skali czasu.
W tym celu wykorzystano specjalistyczne narzędzia zachodniego laboratorium Cyrkon, ZAPLab i sondę atomową CAMECA. Ten ostatni jest w stanie ciąć i podnosić maleńkie warstwy kryształu baddeleyitu, powszechnego w lądowych, księżycowych i marsjańskich skałach i meteorytach.
Następnie badacze zmierzyli odkształcenie kryształów i usunęli warstwy, aż do zidentyfikowania atomów i izotopów. W rezultacie otrzymujemy trójwymiarowy model atomów i mapę ich lokalizacji. Ta metoda ma wielki potencjał, ponieważ jest dokładną chronologią powstawania i ewolucji skorup planetarnych.
