Artystyczna wizja „kosmicznej drabiny odległości” to seria ciał niebieskich, w tym supernowych typu Ia. Ich odległości są znane, dlatego są używane do obliczania tempa ekspansji Wszechświata.
Nowe badanie zapewnia lepszą kalibrację do stosowania supernowych typu Ia w pomiarze odległości między przestrzeniami, co określi dokładną szybkość ekspansji Wszechświata i jaką rolę odgrywa ciemna energia w tym procesie.
Supernowe typu Ia są fantastycznie jasnymi zjawiskami gwiazdowymi. Ponadto są to eksplozje białego karła - pozostałość gwiazdy, która wyczerpała paliwo jądrowe i istnieje w podwójnym systemie gwiezdnym. Takie supernowe są uważane za ważne narzędzie, pełniące rolę pewnego rodzaju markera do określania odległości między ciałami niebieskimi.
Szczegóły mechanizmu eksplozji pozostają mgliste. Uważa się, że zdarzenie jest wyzwalane, gdy biały karzeł zbliża się do masy krytycznej, więc jasność jest wynikiem żywotności wybuchu. Różnica między przewidywaną jasnością a obserwowaną z Ziemi ujawnia odległość do supernowej. Astronomowie wykorzystują te dane, a także prędkość światła z galaktyki, do obliczenia tempa ekspansji wszechświata. Skończoność prędkości światła pozwala nie tylko zmierzyć ją, ale także zrozumieć, jak szybko wszechświat rozszerza się teraz lub w odległej przeszłości. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych. doprowadziło to do ogromnych wniosków - powszechna ekspansja przyspiesza z powodu odpychającego efektu tajemniczej ciemnej energii. Poprawa szacunków odległości od supernowych typu Ia umożliwi lepsze zrozumienie roli ciemnej energii w tym procesie.
Artystyczna wizja wybuchającej supernowej Ia-type
Jednak tempo znikania jasności eksplozji supernowych typu Ia nie jest takie samo. W 1993 roku można było zrozumieć, że długotrwałe wybuchy są z natury jaśniejsze niż szybko znikają. Ta korelacja nazywana jest relacją Phillipsa (astronom Mark Phillips), która pozwala nam zmierzyć ekspansję wszechświata.
Dla tego odkrycia ważne stało się badanie supernowych przy użyciu bliskiej podczerwieni widma. Światło z eksplozji musi przejść przez kosmiczny pył, aby dotrzeć do ziemskich teleskopów. Drobnoziarniste cząsteczki międzygwiazdowe zaciemniają światło na niebieskim końcu widma bardziej niż na czerwonym końcu. Praca w zakresie podczerwieni pozwala wyraźniej przejrzeć kurtynę pyłową i określić odległość. Głównym celem nowego projektu supernowej jest zapewnienie niezawodnego i wysokiej jakości próbkowania supernowych, a także niezawodnych metod określania odległości. Jakość nowych danych umożliwia lepszy pomiar pomiarów w celu uwzględnienia efektu zaciemnienia kosmicznego pyłu. Kalibracja markerów ma kluczowe znaczenie, ponieważ istnieją różnice między różnymi metodami określania tempa ekspansji Wszechświata.
Stała Hubble'a jest modna do niezależnego oszacowania przy użyciu blasku promieniowania CMB z Wielkiego Wybuchu. Został on zmierzony przez satelitę Plancka, ale dokładne dane z supernowych typu Ia skorygują informacje i przedstawią prawdziwy obraz z szybkością ekspansji Wszechświata.
