Planety migrują! Nie pojawiły się w obecnych lokalizacjach, ale zostały naprawione na orbitach po serii zderzeń i przemieszczeń. W nowym badaniu naukowcy pokazują, skąd pochodzi największa planeta w Układzie Słonecznym.
Różni się od sąsiadów
Artystyczna wizja nowej olbrzymiej planety, PTFO8-8695 b, która obróci się wokół gwiazdy w gwiazdozbiorze Oriona o godzinie 11. Wydaje się, że grawitacja nowej gwiazdy opóźnia zewnętrzne warstwy planety, przypominające Jowisza.
Przyjrzyj się uważnie układom gwiezdnym innych ludzi i zauważ, że liczba i lokalizacja egzoplanet różni się od naszego obrazu. Możesz znaleźć podobne do Ziemi światy, lawy lub zamarznięte planety. Jednak większość pytań to kategoria „gorącego Jowisza”.
Te olbrzymy z kosmosu przypominają lub przewyższają wielkość Jowisza. Jednak główna różnica polega na odległości od gwiazdy. Jeśli Jowisz znajduje się w odległości 5 a. e. Od Słońca, a jego odpowiedniki gazowe znajdują się w odległości zaledwie 0,05 metra. e. Oznacza to, że te olbrzymy są ogrzewane w odległości Merkurego-Słońca! Dlaczego nasz Jowisz znajduje się do tej pory?
Planetary Migration
Ten rysunek pokazuje trzy możliwe scenariusze ewolucji pasów asteroid. Na górnym panelu planeta o wielkości Jowisza migruje przez pas asteroid, rozpraszając materiał i zapobiegając formowaniu się życia na planetach. Drugi scenariusz pokazuje nasz model układu słonecznego: planetę wielkości Jowisza, która porusza się trochę do wewnątrz, ale znajduje się poza pasem asteroid. Na trzeciej ilustracji wielki świat jest pozbawiony procesu migracji, który tworzy masywny pas asteroid, którego materiał zaatakuje planety i prawdopodobnie uniemożliwi rozwój życia. Jedna z teorii wskazuje na migrację planet. Uważa się, że gorące Jowisze tworzą się poza linią śniegu (zewnętrzny system gwiezdny), a następnie zbliżają się do gwiazdy domowej. Przyczyną może być naturalna migracja orbitalna typu II (pojawia się w fazie mgławicy gwiezdnej, gdy gaz jest nadal obecny) lub cała ta sprawa jest w nagłym zderzeniu z innymi masywnymi planetami.
Ale Jowisz jest jeszcze daleko. Dlaczego planeta nie migrowała bliżej Słońca i gdzie się utworzyła?
Pomoc od asteroid
Rozkład asteroid w Układzie Słonecznym
W niedawnym badaniu naukowcy wykazali, że początkowo największy gazowy gigant w Układzie Słonecznym znajdował się 4 razy dalej od Słońca niż w jego obecnej pozycji. Odkrycia sugerują, że Jowisz zaczął zbliżać się do gwiazdy po spiralnej ścieżce, kiedy przypominał nasz rozmiar Ziemi (4,5 miliarda lat temu). Przejście na dzisiejszą orbitę rozpoczęło się w ciągu 2-3 milionów lat po utworzeniu podstawy Jowisza, a sam proces przemieszczania musiał zostać wydany na około 700 000 lat.
Co to są dowody? Wskazówką był model komputerowy oparty na lokalizacji dwóch rodzin trojanów (grupa asteroid). Obie grupy składają się z tysięcy obiektów i obracają się w tej samej odległości od Słońca co Jowisz. Ale fakt, że w jednej grupie było o połowę mniej planetoid niż w drugiej, był zaskakujący. Aby znaleźć przyczynę asymetrii, naukowcy przeprowadzili symulację. W rezultacie możliwe było uzyskanie najbardziej prawdopodobnego scenariusza rozwoju wydarzeń w przeszłości. Dzisiejszy obraz z asteroidami trojańskimi wokół Jowisza można zaobserwować tylko wtedy, gdy planeta znajdowała się pierwotnie w odległości 20 a. e. od gwiazdy Układu Słonecznego.
Postscript
Obliczenia pokazują, że grupy asteroid zaczęły przyciągać planetę w czasie, gdy Jowisz nie miał wielkiej warstwy atmosfery. Oznacza to, że wszystkie te kosmiczne skały w składzie mogą przypominać rdzeń gazowego giganta i dlatego zasługują na uwagę naukowców.
