Migawka jednego ze zdarzeń przejściowych z 8 dni przed maksymalną jasnością do 18 dni. Wybuch nastąpił w odległości 4 miliardów lat świetlnych.
Zespół naukowców był w stanie zidentyfikować 72 wyjątkowo jasne, ale szybkie wydarzenia w ostatnim przeglądzie. Ich pochodzenie jest nadal przedmiotem dyskusji. Zdarzenia zarejestrowane w programie DES-SN. Jest to część globalnego badania wglądu w ciemną energię prowadzącego do przyspieszenia powszechnej ekspansji.
DES-SN wykorzystuje dużą kamerę na 4-metrowym teleskopie w Obserwatorium Międzyamerykańskim Cerro Tololo. Przegląd dotyczył supernowych - eksplozji masywnych gwiazd pod koniec ich życia. Taka eksplozja może przez krótki czas osiągnąć jasność całej galaktyki.
Naukowcom z University of Southampton udało się znaleźć największą liczbę tych szybkich wydarzeń dzisiaj. Nawet w przypadku formacji przejściowych są one bardzo specyficzne: są obdarzone taką samą maksymalną jasnością, ale są widoczne w krótszym czasie (od tygodnia do miesiąca). Ale supernowe trwały kilka miesięcy i więcej. Temperatura zdarzeń sięga 10000-30000 ° C, a wielkość jest 100 razy większa niż odległość Ziemia-Słońce. Ponadto rozwijają się i tracą ciepło w miarę rozwoju.
Wykres pokazuje ewolucję jasności dla dwóch szybkich zdarzeń przejściowych i dwóch typowych supernowych: zapaści termonuklearnej i rdzeniowej. W pierwszych pozostałościach rozmiar Ziemi (białego karła) przyciąga masę krytyczną satelity i eksploduje. W drugim wariancie masywna gwiazda wyczerpuje paliwo z rdzenia i eksploduje.
Pochodzenie transjentów jest nadal przedmiotem dyskusji. Być może gwiazda przed eksplozją supernowej rzuca dużo materiału, aw skrajnych przypadkach mogłaby zostać całkowicie owinięta. Tak, a sama supernowa jest w stanie ogrzać otaczający materiał do wysokich temperatur. Teraz naukowcy widzą gorącą chmurę, ale nie samą gwiazdę wybuchową. Więcej danych będzie wymaganych do potwierdzenia.
