Bardzo czuły radioteleskop zauważył coś szczególnego w głębi naszego kosmosu: grupa supermasywnych czarnych dziur wyrównała się w tajemniczy sposób, jakby połączona synchronicznym tańcem.
Te czarne dziury, które zajmują centra galaktyk w obszarze przestrzeni zwanym ELAIS-N1, nie mają żadnego związku między sobą i są oddzielone milionami lat świetlnych. Ale po przestudiowaniu fal radiowych generowanych przez dwa oddzielne strumienie z biegunów czarnych dziur, astronomowie, wykorzystując dane z radioteleskopu (Giant Metrewave Radio Telescope - GMRT) w Indiach, zdali sobie sprawę, że wszystkie dysze wskazały w tym samym kierunku, co wszystkie strzałki na kompasach wskazują „ na północ. ”
To pierwszy raz, gdy grupa supermasywnych czarnych dziur została zaobserwowana w jądrach galaktyk, oddzielając ten dziwny związek. I na pierwszy rzut oka taki wygląd powinien być niemożliwy. To, co widzimy, to gromada galaktyk, które mają centralne supermasywne czarne dziury, które z kolei mają swoje własne osie obrotu, skierowane w tym samym kierunku.
„Ponieważ te czarne dziury nie wiedzą o sobie nawzajem i nie mają możliwości wymiany informacji i nie wpływają na siebie bezpośrednio na tak dużą skalę, oznacza to, że wyrównanie powinno nastąpić podczas formowania się galaktyk we wczesnym Wszechświecie „Powiedział Andrew Russ Taylor, dyrektor Instytutu Astronomii ds. Intensywnego Przetwarzania Danych w Kapsztadzie, RPA. Taylor jest głównym autorem badania opublikowanego w Miesięcznych Informacjach Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego. Innymi słowy, chociaż każda z tych galaktyk jest obecnie niezależna od siebie, prawdopodobnie pochodzą one z tych samych niewielkich fluktuacji masy, które powstały wkrótce po Wielkim Wybuchu, a zatem daje im to pewne podobieństwa w skali kwantowej. Obiekty te pojawiły się w tym samym zwartym obszarze oryginalnej przestrzeni około 13, 8 miliardów lat temu, a kiedy Wszechświat się rozszerzył, przesunęły się od siebie do dojrzałych galaktyk, które widzimy dzisiaj w tej odległej objętości przestrzeni.
Ale fakt, że pozostają one w wysokim stopniu skorelowane, daje astronomom niesamowitą możliwość zobaczenia, jak mała skala struktury wczesnego Wszechświata wpływa na wielkoskalową strukturę naszego Wszechświata.
Naukowcy mają nadzieję wykorzystać to niesamowite odkrycie, aby lepiej zrozumieć warunki, w których są tworzone. Ale odkrycie jest bardzo trudne do zinterpretowania, ponieważ obecnie nie ma modelu kosmologicznego, który mógłby to wyjaśnić.
„Oczywiście nie oczekuje się tego na podstawie naszego obecnego rozumienia kosmologii. To dziwne odkrycie ”- powiedział Romel Dave z University of Western Cape, South Africa.
Jest rzeczą oczywistą, że naukowcy mają wiele hipotez dotyczących tego, co wpłynęło na pierwotny wszechświat, aby wytworzyć tak wyraźną konstrukcję grupy czarnych dziur. Być może potężne pola magnetyczne wpłynęły na pierwotną materię w taki sposób, aby zasiać grupę zsynchronizowanych czarnych dziur. Być może był wpływ hipotetycznych cząstek ciemnej materii (na przykład aksjomatów) lub kosmicznych strun, być może w jakiś sposób wpłynął na ich ewolucję. W tej chwili możemy tylko zgadywać. Warto zauważyć, że odkrycie tych wyrównanych czarnych dziur nastąpiło przypadkiem. W ramach przygotowań do ukończenia południowoafrykańskiego radioteleskopu Meerkat i siatki Kilometrów Kwadratowych (SKA), która jest instalowana, aby stać się najpotężniejszym radioteleskopem na planecie, naukowcy wykorzystali potężny GMRT do znalezienia najsłabszych sygnałów radiowych. Oba systemy będą wielokrotnie mocniejsze niż obserwatoria radiowe, które obecnie posiadamy. Wygląda na to, że mają już kilka paskudnych zagadek do rozwiązania.
„Zaczynamy rozumieć, jak powstała wielkoskalowa struktura Wszechświata, począwszy od Wielkiego Wybuchu i kontynuując wzrost w wyniku zakłóceń we wczesnym Wszechświecie”, dodał Taylor, „a to pomaga nam zbadać, co stanie się we wszechświecie jutro”.
