Nowe badanie pokazuje, że wewnętrzny skład satelity ziemskiego jest suchy. Poziom wilgotności księżycowej jest niezwykle ważny, ponieważ ilość wody i innych lotnych pierwiastków pomaga zrozumieć proces tworzenia satelity.
Jeśli księżyc jest suchy, jak sądzono przez ostatnie pół wieku, możemy założyć, że historia z ciosem jest prawidłowa. Wnioski sugerują, że w momencie powstawania była niesamowicie gorąca. Temperatura była tak wysoka, że odparowała woda i inne związki, takie jak cynk.
Do analizy wzięli udział w „Rusty Rock”, który został uzyskany w 1972 roku przez misję Apollo 16.
Część „Rocks Grow”. Szare minerały są ziarnami plagioklazu, podczas gdy kolorowe minerały to ziarna piroksenu.
Jest to jedyny okaz na Ziemi, który wykazuje oznaki rdzy na zewnątrz. To zdezorientowało naukowców, ponieważ proces wpływa na wodę, ale skąd to się wzięło? Niektórzy uważali, że to wpływ naszej planety, ale naukowcy odkryli, że kamień i rdza były światłem księżyca. Wnioski z analiz są jeszcze dziwniejsze. Okazuje się, że satelita w środku jest suchy i to prowadzi do mokrej skały. Rdza jest tworzona przez lżejsze izotopy cynku, które odparowują po osłabieniu. Cynk jest pierwiastkiem lotnym, więc zachowuje się jak woda w warunkach formacji księżycowej.
Zbliżenie soli metali na powierzchni 66095. Zauważ, jak pojawiają się kolorowe sole.
Uważa się również, że w środku musi być wiele ciężkich izotopów. Ale ostatnio pojawiły się sprzeczne wyniki. Analiza z 24 lipca na temat osadów szkła wskazuje na wysoką wilgotność. Jednak naukowcy wciąż sceptycznie podchodzą do tych odkryć, ponieważ naukowcy nie wzięli pod uwagę mechanizmu formowania.
