Jeśli jesteś zmuszony spędzić kilka miesięcy, a może nawet lat, w zamkniętej przestrzeni, będąc z dala od domu iw obecności tych samych osób, pewnego dnia ryzykujesz upadkiem. Ale co zrobić, jeśli astronauta stracił nerwy w kosmosie? NASA ma bardzo trudne instrukcje.
Jeśli chcesz zostać astronautą / astronautą, będziesz musiał przejść testy fizyczne i psychologiczne. Zatem ludzie ze słabą psychiką na ISS po prostu nie będą mogli wejść (jest to bezpośrednie zagrożenie dla życia całej załogi). Ale NASA rozumie, że długi pobyt w izolacji hamuje nawet psychicznie zdrowych ludzi.
Potwierdzają to eksperymenty, w których naśladują warunki życia kolonii na innej planecie. Kilka osób (6-8 osób) jest zamkniętych przez miesiące lub rok w specjalnym pomieszczeniu, w którym muszą się dostosować do wspólnego mieszkania. Niestety wiele takich testów zawiodło. Ludzie przestali się komunikować, kłócili się na co dzień, a nawet stosunki seksualne, zamknęli się w sobie i popadli w depresję.
Podczas projektu Mars-500 załoga nie opuściła naszej planety, ale pozostawała w zamkniętym pomieszczeniu przez 500 dni.
Ale planujemy skolonizować księżyc i Mars. Jeśli przeniesiesz się na Czerwoną Planetę, to będzie latami latać w jednym kierunku. Co zrobić, jeśli jeden z członków załogi nagle zbłądzi i zacznie zachowywać się podejrzanie lub agresywnie? Teraz możemy rozważyć sytuację tylko na przykładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (nikt nie wysyła jeszcze orbit ludzi). NASA wymyśliła jasną instrukcję, która zawiera taśmę, pigułki, a nawet środki uspokajające.
Jeśli więc załoga zauważyła agresję, próbę samobójczą lub szaleństwo u kolegi, powinni natychmiast związać nadgarstki i kostki taśmą klejącą, a także owinąć ciało liną (aby całkowicie unieruchomić). Jeśli to go nie uspokaja, konieczne jest wstrzyknięcie środków uspokajających.
Ważne jest również, aby broń nie była dozwolona w kosmosie, więc astronauci muszą radzić sobie samodzielnie. Kiedy astronauta się uspokoi, zostanie poproszony o przyjęcie leków przeciwdepresyjnych. Jeśli odmówi, będzie musiał kłuć wbrew swojej woli. Na szczęście nie było ani jednego poważnego przypadku.
Astronauci NASA rozmawiają z psychologiem co drugi tydzień. Ale dotyczy to ISS, ale co z lotami na Marsa? Wszakże z orbity zbliżonej do Ziemi znacznie łatwiej jest wysłać człowieka na Ziemię. Jeśli statek uda się na Czerwoną Planetę, nie zadziała.
Więc co zrobić z nieodpowiednim astronautą po wylądowaniu na Marsie? Aby utrzymać go w jakimś więzieniu kolonii stale związanej? Nie ma jeszcze odpowiedzi. Najprawdopodobniej NASA skomplikuje procedurę wyboru i wymyśli pewne zasady izolowania niezrównoważonego psychicznie pacjenta na innej planecie. Ale to pytanie pozostaje otwarte.
