Podczas gdy słońce podróżuje po galaktyce, jej ogromna koperta magnetyczna, znana jako heliosfera, oddziałuje z gazami i magnetyzmami w przestrzeni między gwiazdami - rozległym regionie znanym jako ośrodek międzygwiezdny.
Astronomowie założyli, że heliosfera ma ogon podobny do cametianu i nie różni się kształtem od wydłużonej kropli deszczu utworzonej w ośrodku międzygwiezdnym, ale obecnie naukowcy uważają, że pole magnetyczne Słońca może być niedoceniane, zmieniając nasze rozumienie tego, jak Układ słoneczny z daleka.
Heliosfera wykracza daleko poza orbitę Plutona i jest wypełniona cząstkami energii wyrzucanymi przez Słońce. Pole magnetyczne słońca jest wypychane przez wiatr słoneczny, tworząc magnetyczną kopertę. Równowaga ciśnienia pomiędzy zewnętrznym ciśnieniem wiatru słonecznego a wewnętrznym ciśnieniem ośrodka międzygwiezdnego jest osiągana na granicy heliosfery, zwanej heliopauzą.
W miarę jak Słońce się porusza, uważa się, że heliopauza jest obecnie formowana z powodu interakcji z międzygwiezdnym polem magnetycznym, ale nowe modele obserwacji pokazują, że słoneczne pole magnetyczne faktycznie dominuje nad jego kształtem. Zamiast tworzyć klasyczny ogon komety, naukowcy sugerują obecność dwóch ogonów, utworzonych z dysz z północnych i południowych biegunów słońca. Co ciekawe, inne gwiazdy w naszej galaktyce mają również dwubiegunową morfologię heliosfery, ale teraz podobne układy znaleziono w układzie słonecznym.
Gwiazda BZ Cam, która znajduje się w odległości 2500 lat świetlnych od Ziemi, ma również dwubiegunową heliosferę.
Zrozumienie, że nasz główny podobny do komety model heliosfery Słońca jest niekompletny, pojawiło się, gdy sonda NASA Voyager-1 opuściła heliosferę. Mierząc kierunek śródmiąższowego pola magnetycznego, astronomowie byli zaskoczeni odkryciem rozbieżności między kierunkiem pola magnetycznego naszego układu słonecznego, w przeciwieństwie do przewidywań.
Dodając do tych obserwacji symulacje komputerowe słonecznego pola magnetycznego, stało się oczywiste, że strumienie te mają silny wpływ na międzygwiezdną formę heliosfery.
Doprowadziło to do fascynującego wniosku, że heliosfera jest znacznie krótsza niż wcześniej sądzono i nie ma długiego, jak kometa, ogona. Chociaż to badanie może być kontrowersyjne, ale zachowanie podwójnego strumienia przejawia się także w innych gwiazdach naszej galaktyki. Możliwe, że heliosfera naszego Słońca jest znacznie bardziej złożona niż początkowo sądziliśmy.
