Atmosfera planetarna CO2 wystawiona na wyładowanie plazmowe
W procesie poszukiwania życia w przybliżonych i odległych układach słonecznych naukowcy często skupiali się na obecności tlenu w atmosferze planety, uznając ją za pewny znak obecności życia. Jednak wyniki nowego badania zalecają rewizję tego stwierdzenia.
Modelując w laboratorium atmosferę egzoplanet, naukowcy z powodzeniem stworzyli zarówno związki organiczne, jak i tlen, pod nieobecność życia. Jest to ważny wniosek, zwłaszcza dla tych, którzy poszukując życia, kierują się wyłącznie markerem tlenowym.
Nowe eksperymenty pozwoliły nam uzyskać tlen i cząsteczki organiczne, które mogą służyć jako budulec życia w laboratorium. Naukowcy będą więc musieli dokładniej zbadać, jak te cząsteczki są wytwarzane w innych światach. Tlen zajmuje 20% ziemskiej atmosfery i jest uważany za jeden z najbardziej wiarygodnych znaków życia na naszej planecie.
Jednak nie mamy tak wielu informacji o tym, jak różne źródła energii na egzoplanetach inicjują reakcje chemiczne, które mogą tworzyć biogrupy, takie jak tlen. Wcześniej naukowcy uruchomili modele fotochemiczne na komputerach, aby przewidzieć, jakie atmosfery może tworzyć tlen, ale dopiero teraz możliwe było przeprowadzenie eksperymentu. Do eksperymentu użyto kamery PHAZER. Zespół sprawdził 9 różnych mieszanin gazów zgodnie z prognozami dotyczącymi atmosfery egzoplanet, takich jak super-Ziemia lub mini-Neptuna. Są to najbardziej popularne planety w galaktyce Drogi Mlecznej. W każdej mieszaninie występował pewien skład gazów, takich jak dwutlenek węgla, amoniak i metan. Każdy został podgrzany do 80-700 stopni Fahrenheita.
Każda mieszanina została wprowadzona do zakładu PHAZER, a następnie poddana jednemu z dwóch rodzajów energii, symulując energię, która aktywuje reakcje chemiczne w atmosferach planetarnych: plazma z jarzącego się prądu przemiennego lub światło z lampy ultrafioletowej. Plazma jest silniejszym źródłem energii niż światło UV i jest w stanie naśladować aktywność elektryczną, taką jak błyskawica. Ale światło UV jest głównym motorem reakcji chemicznych w atmosferach planet, takich jak Ziemia, Saturn i Pluton.
Eksperymenty trwały nieprzerwanie przez 3 dni. Czas ten odpowiada okresowi, w którym gaz będzie wystawiony na działanie źródeł energii w przestrzeni. Tak więc możliwe było uzyskanie kilku scenariuszy, w których powstały zarówno cząsteczki tlenu, jak i cząsteczki organiczne zdolne do tworzenia cukrów i aminokwasów (surowce na całe życie), a także formaldehyd i cyjanowodór.
